Saturday, September 30, 2006

CNN

ταδε εφη ο Τεντ Τέρνερ

Friday, September 29, 2006

6 segredos confecionados

Este Blog é um confessionário depois que no blog do mariposo foi desafiado a revelar 6 segredos pessoais...então vamos lá:
1.Como sou europeu, acostumado em variedade e qualidade da comida, me adapto aos costumes do meu parceiro e da nossa empregada, mais aos poucos alteramos bastante o menu da casa. Ainda bem que ele gosta novidade, mais sempre tem que ter carne e arroz ou ele se sente como não ter comido. Toda vez que fico sozinho como esta semana, o menu não tem carne e arroz. Eu tentei de comer mais soja o que ele detesta. Pois eu entendo dele mais de verdade estou farto de comer arroz neste país! Na Grecia temos esta impressão que o Chineses comem só arroz...só que eu comi mito mais arroz no Brasil do que na China...Por amor de deus, basta já o arroz!!!
2.Não sinto falta do meu país, isso é uma coisa que muitos amigos, parentes e outros não possam entender, mais é um fato. Não é que tenho alguma experiência ruim, ou dívidas ou o que seja, simplesmente sou super feliz aqui, dedicado e amado. Adoro minha vida aqui. Isto não significa que eu não gosto Grecia, pois é minha pátria, adoro toda a cultura, a língua o terreno a mentalidade...toda vez que eu volto estou feliz, mais logo depois penso nas coisas que deixei atrás no Brasil...
3.adoro iogurte de sabores creme, doce, etc. Na Grecia tinha um que só achava num supermercado alemão, ia lá e comprava 8-10 peças, as quais desapareciam em 1-2 dias...aqui escolhei o cremoso da batavo. Estou comendo um agora..hehe
4. Estou um pouco com medo do que nossa vida vai se tornar um pouco convencional, de um casal chato, pois quase 2 anos aqui, não tenho amigos, os quais me interessariam de conversar um pouco sobre coisas profundas da vida (Os blog são um alivio), eu gosto os brasileiros que eu conheço e alguns são muito interessantes, só que acho a maioria se interessa mais para coisas superficiais...ou ao menos isso parece. Brasileiros são super agradáveis, super abertos, mais intelectualmente acho difícil de me intrigar. Alias nossa vida aqui é sempre super ocupada e nos não fazemos coisas que eu sempre fez, excursões, teatro, sair na noite. Isso eu sei que vamos mudar, só que tenho medo que sempre vai ter uma outra atividade profissional atrapalhando nossa vida...uf! Não sei, espero que seja diferente em poucos meses.
5.Nunca virei um puto, no sentido de fazer sexo com muitas pessoas e trocar amantes toda noite, tratar as pessoas como objetos. Claro aconteceu de encontrar alguém na minha vida e até fazer sexo e depois nem ligar ou encontrar-lo outra vez, mais sempre minha intenção era construir alguma coisa, na hora eu estava sincero e tentava dedicar-me no o que aconteceria sem mentir ou enganar. Esta postura resultava em ter historias que duravam um pouco mais do que seria para outras pessoas em meu lugar. Tive fantasias de estar membro de um grupo de sexo ou outras, mais eu sei que se não tem sentimento, ou algum elemento sentimental, não conseguiria me envolver num ato de puro sexo. Alias agora fora de meu "moraki" nem posso imaginar ter sexo com outra pessoa.
6.Aos 16 anos tive uma "re-lembrança" de uma vida passada na Holanda do século 16o. Isso formou minhas crenças e pesquisei muito para descobrir a mi mesmo. Hoje tenho uma vista da vida bem diferente do que outros por causa disso.
Mais isso eu vou contar algum dia no futuro neste blog...
Agora, quem posso desafiar?hmm

Labels:

Thursday, September 28, 2006

Homophobia is so Gay!

Good answers to usual homophobic arguments from a Cyprus student...

Παρακαλούνται οι ομοφυλόφιλοι να πάρουν την λαμπάδα τους…

Labels:

Sunday, September 24, 2006

Τα σπίτια μου

Τελευταία μου έρχονται πολλά φλας μπακ από σπίτια που έγιναν δικά μου μέσα από έρωτες... το δωμάτιο στην κινέζικη εστία, το 1ο μου διαμέρισμα, το μαγικό καταγώγιο της πρώτης μου σχέσης στου Ζωγράφου, τα 3 διαμερίσματα που άλλαξα μέχρι τώρα στην Βραζιλία δίχως να αλλάξω το οικοδομικό τετράγωνο... νοσταλγία? όχι, απλά κομμάτια από εμένα...Είχα έναν φίλο που χαιρετούσε το σπίτι όταν έμπαινε και το αποχαιρετούσε όταν πήγαινε ταξίδι... αυτό το υιοθέτησα και εγώ ως έναν βαθμό... και όταν χωρίσαμε, ένιωσα εκείνο το αγαπημένο σπίτι τόσο μα τόσο ξένο...Θυμάμαι ένα φιλμ από το Χονγκ Κονγκ του Wong kar Wai με τον υπέροχο Tony Leung σε ερωτική απογοήτευση να μιλά στο σπίτι και στα αντικείμενα συνδεδεμένα με την πρώην αγαπημένη.



Τα σπίτια έχουν μια προσωπικότητα, που τους την αποδίδουμε εμείς, είναι οι κρυφοί καταγραφές των στιγμών μας. Πόσες ιστορίες θα μπορούσε να εξιστορήσει το κρεβάτι μας, μάρτυρας χιλιάδων στιγμών ευτυχίας, απελπισίας, ονείρων και εφιαλτών και φυσικά ερώτων. Ευτυχώς είναι έμπιστοι φύλακες των ιδιωτικών μας στιγμών.
Οι κινέζοι δημιούργησαν το Φενγκ Σουι, που είναι η επιστήμη τους για την χωροθέτηση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων με βάση της ενέργειες της φύσης . Βέβαια στο πλαίσιο της δικής τους κουλτούρας, σήμερα δεν χρειάζεται να βάλεις έναν τοίχο στην πόρτα για να εμποδίσεις τα κακά πνεύματα (ή μήπως τελικά χρειάζεται με τόση αρνητική φόρτιση που έχουμε όλοι μας από την τρελή καθημερινότητα?), αλλά η τοποθέτηση αγαπημένων αντικειμένων και η διακόσμηση δεν είναι μια έκφραση αυτής της ανάγκης του προσωπικού χώρου στην Δύση? Και εμείς το έχουμε αυτό, αποζητάμε τον δικό μας χώρο, προστατεύουμε την ιδιωτικότητά μας, κρατάμε σε απόσταση τους άλλους. Στην Κίνα για παράδειγμα, αυτό δεν υφίσταται (τουλάχιστον μέχρι το σήμερα), οι τουαλέτες αφήνουν σε κοινή θέα την δραστηριότητα των χρηστών τους, οι φοιτητές στοιβάζονται σε μικρά δωμάτια ανά 6 άτομα, για όλη την διάρκεια φοίτησής τους, οι ομαδικές δραστηριότητες είναι κάτι που όλοι κάνουν και το πραγματοποιούν στην μέση του δρόμου ή στα πάρκα χωρίς ντροπή.
Κάθε σπίτι μου λοιπόν το κουβαλάω μέσα μου, μαζί με τους ενοίκους τους, τις εποχές και τις στιγμές του. Όσο για το τωρινό το χοροθετώ στον προσωπικό μου κόσμο, στις δικές μου ανάγκες, το διαμορφώνω και το σχηματοποιώ κάθε μέρα. Άλλωστε κάθε φορά που κάνω τσι κουνγκ, γεμίζω τον χώρο μου με όλη αυτήν την θετική ενέργεια.
Ξέρω ότι αραδιάζοντας την αταξία, βοηθάω να τακτοποιήσω τις σκέψεις μου. Έτσι τουλάχιστον λειτουργώ εγώ. Το βράδυ τα ρούχα της ημέρας δεν μπορούν να βρίσκονται στο υπνοδωμάτιο, τα ρούχα είναι φορτισμένα με ότι αντιμετώπισα την ημέρα…το βράδυ είναι η στιγμή της αποφόρτισης, του ξεκαθαρίσματος, τέτοιες ενέργειες δεν μπορούν να υπάρχουν μαζί.
Ίσως να έχω αυτήν την αντιμετώπιση για τα σπίτια μου, τα δωμάτια μου, χάρη στο γεγονός ότι πολύ μικρός υποχρεώθηκα να μετακομίσω και να ξεκινήσω μια νέα ζωή. Έτσι η διαδικασία των αλλαγών αυτών και της επαναγκατάστασης δεν μου είναι τόσο απεχθής, όσο άλλων. Μόνο που τώρα πιστεύω ακράδαντα ότι είμαι στο σπίτι μου, στην χώρα που εγώ επέλεξα για σπιτικό μου… και είναι ένα σπιτικό που διαμορφώνω και σμιλεύω κάθε πλευρά του, μια διαδικασία από το μηδέν που μου αρέσει να την δημιουργώ.
Άλλωστε σπίτι μας είναι εκεί που βρίσκεται η καρδία μας…

Και όπως τραγουδά ο Παπάζογλου:
Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδία…
Χαρά στον έλληνα που ελληνοξεχνά,
Και στο Σικάγο μέσα, ζει στην λευτερία,…

Labels: ,

Tuesday, September 19, 2006

Κυρ Νομάρχα μου , κυρ Δήμαρχε


Έστειλε η ΕΟΚ (όχι αυτή της Ε.Ε.) μια ανοικτή Επιστολή – Ερωτηματολόγιο προς Υποψηφίους Δημάρχους και Νομάρχες και πολύ καλά έκανε. Πολυ θα ήθελα να μάθω αν και τι θα απαντήσουν, αν κανείς φιλοτιμηθεί... γιατί βέβαια δεν δεν περιμένουμε να γίνει βέβαια κάτι μετά τις εκλογές. ¨ομως καιμια τοποθέτηση θετική ή αρνητική είναι ένα βήμα.
Τώρα΄όσον αφορά το κειμενάκι, δεν νομίζω να υπάρχουν στατιστικές (τουλάχιστον αξιόπιστες ) στην ελληνική επικράτεια... και πως θα μπορούσαν άλλωστε πέρα από δειγματοληπτικές. Το θέμα δεν είναι μετρήσιμο λόγω κοινωνικού ταμπού.
Σίγουρα πάντως αγορά μια μειονότητα που δεν περιορίζεται γεωγραφικά, ταξικά, φυλετικά ή με άλλη παράμετρο. Ένα άλλο σημείο για μένα θα είναι το σύνταγμα και η αναθεώρηση του προς μια λογική κατέυθυνση...
Το κείμενο έχει ως ακουλούθως:

Αγαπητέ/ή, Υποψήφιε/α Δήμαρχε / Νομάρχη,

Σύμφωνα με τις τρέχουσες στατιστικές, ο ομοφυλόφιλος πληθυσμός (αντρικός και γυναικείος) στην Ελληνική επικράτεια αγγίζει το ποσοστό του δέκα (10) τοις εκατό.
Πρόκειται λοιπόν για μια μειονότητα, η οποία πάντα σύμφωνα με τις στατιστικές και τις τελευταίες απογραφές, φτάνει το ένα εκατομμύριο του ελληνικού πληθυσμού, συνεπώς διόλου αμελητέα.

Με την παρούσα ανοικτή επιστολή, επιθυμούμε να μάθουμε τις θέσεις σας πάνω σε συγκεκριμένα θέματα που αφορούν τους ομοφυλόφιλους-ες στην χώρα μας, ώστε οι ομοφυλόφιλοι-ες εν δυνάμει ψηφοφόροι σας να γνωρίζουν ξεκάθαρα τι θα πράξετε.

Θέμα Πρώτο: Πολιτικός Γάμος μεταξύ Ομοφυλόφιλων.
Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο περί πολιτικού γάμου, πουθενά δεν αναφέρεται ως προϋπόθεση σύναψης πολιτικού γάμου, η διαφορά του φύλου. Συγκεκριμένα, ο νόμος αναφέρεται σε «πρόσωπα» και όχι σε φύλα. Οι ερωτήσεις στο ζήτημα αυτό είναι οι εξής:
α) Ας υποθέσουμε ότι ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων κατά τη διάρκεια της θητείας σας, ζητήσει να συνάψει πολιτικό γάμο. Εσείς ως Δήμαρχος, θα προχωρήσετε την διαδικασία; Τι θα πράξετε;
β) Σε περίπτωση που απάντησή σας είναι αρνητική, πιστεύετε ότι υπάρχει ανάγκη τροποποίησης του ισχύοντος νόμου περί πολιτικού γάμου, όπου θα αναφέρεται ρητώς η περίπτωση γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων;
γ) Αποτελεί για εσάς σαφή διάκριση, το γεγονός ότι ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων που συμβιώνει επί χρόνια και έχει δημιουργήσει κοινή περιουσία, δεν έχει δικαιώματα ασφάλισης, φοροαπαλλαγών και πολλά ακόμη, που τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια έχουν εκ του νόμου; Ακόμη δε περισσότερο, πιστεύετε ότι αποτελεί διάκριση ότι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια δεν έχουν δικαίωμα στην γονεϊκότητα και την υιοθεσία παιδιών;

Θέμα Δεύτερο: Πολιτική του Δήμου για τους ομοφυλόφιλους πολίτες.
Σε όλες τις χώρες του δυτικού κόσμου, οι κεντρικοί, μητροπολιτικοί δήμοι, έχουν προγράμματα για τις μειονότητες πολιτών τους που υφίστανται διακρίσεις.
a) Τι προβλέπει το πρόγραμμά σας για τις διακρίσεις που υφίστανται οι ομοφυλόφιλοι πολίτες του δήμου σας;
b) Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και εκτός Ευρώπης, τα φεστιβάλ ομοφυλόφιλης υπερηφάνειας, αλλά και άλλα φεστιβάλ με ομοφυλόφιλη θεματική (π.χ. ταινιών), χρηματοδοτούνται μερικώς από τον δήμο (ή στην περίπτωση φεστιβάλ ταινιών ή εκθέσεων ζωγραφικής και φωτογραφίας παραχωρούνται κτίρια του δήμου). Εσείς προτίθεστε να πράξετε αναλόγως;
c) Στα Φεστιβάλ Ομοφυλόφιλης Υπερηφάνειας που έγιναν φέτος στο Άμστερνταμ, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, και σε άλλες πρωτεύουσες του κόσμου, επικεφαλείς ήταν οι Δήμαρχοι αυτών των πόλεων δείχνοντας έτσι έμπρακτα την συμπαράστασή τους στην διαφορετικότητα, όχι απλά με λόγια. Εσείς προτίθεστε να κάνετε το ίδιο στο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας που θα γίνει στην Αθήνα το 2007, εφόσον εκλεγείτε Δήμαρχος;


Θέμα Τρίτο: Πολιτική του Δήμου για τους οροθετικούς πολίτες.
Ποια είναι το πρόγραμμά σας για τους οροθετικούς πολίτες του Δήμου σας;
a) Από άποψης, αντιμετώπισης του προβλήματος.
b) Από άποψης διαφημιστικής καμπάνιας για το πρόβλημα.

Ελπίζουμε σε μια ξεκάθαρη τοποθέτησή σας, επί των θεμάτων που θέσαμε.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων.

Υ. Γ. Η παρούσα ανοικτή επιστολή, θα σταλεί με φαξ στους υποψήφιους Δημάρχους και Νομάρχες, Αθηνών και Θεσσαλονίκης, και θα ζητηθεί συνάντηση με το Προεδρείο της Ελληνικής Ομοφυλοφιλικής Κοινότητας. Σχετικά με την ανταπόκριση και τις απαντήσεις που θα λάβουμε, θα σας ενημερώσουμε με νέο δελτίο τύπου.


Τα μέλη του Δ.Σ της Ε.Ο.Κ.



EOK : Τηλ. Επικοινωνίας 6949295041 Ώρες 17:00-20:00
Καθημερινά εκτός Σαββάτου και Κυριακής

Tuesday, September 12, 2006

Το ρημάδι το χαρτι

Πολυ busy τελευταια, γινονται και απανωτα πράγματα στην δουλεία και θα χειροτερέψει μέχρι αρχές Οκτωβρίου...έρχονται κάτι Ισπανοί και όλοι θα τρέχουν γύρω από αυτό το γκρουπ... το κτίριο έχει κάτι τελειώματα, σκεφτόμασταν και μια συγχώνευση που τελικά μάλλον για συνεργασία στην παρούσα φάση πάει και μετά βλέπουμε... και μέσα σε όλα αυτά το πολυ πόθητο νέο...η εταιρεία είναι πλέον εγκεκριμένη και μπορόυμε να αρχίσουμε το επόμενο βήμα, την έγκριση των προς εισαγωγή προϊόντων....και έρχεται σήμερα ο Γάλλος και μου ξεφουρνίζει ότι το γαμημένο έγγραφο (η μοναδική εκκρεμότητα που είχε λύσει στην Γαλλία) δεν του το δίνει το υπουργείο...(γαμώ τα υπουργεία μου που λένε).
Βέβαια δεν σας έχω πει το όλο στόρυ...αυτό το έγγραφο θα μου το στέλνανε τον Φεβρουάριο... και περίμενα και περίμενα...αλλά δεν πίεζα και πολύ γιατί το έβλεπα ότι είχα πολύ δρόμο μπροστά μου. Και στο ενδιάμεσο βέβαια έχω περάσει τα απίστευτα γραφειοκρατικά εμπόδια των Βραζιλίανων (πρωτάθλητές και στην Γραφειοκρατεία όχι μόνο στα γήπεδα!).
Κάποια στιγμή λοιπόν μου λέει το παλικάρι κατά το Πάσχα ότι του το αρνηθήκανε, οκ μεγάλε, γιατί στο αρνηθήκανε (ήτνα η λογική μου ερώτηση)...η απάντηση ήταν η πλέον ασαφής και κατάληξε στο θα το δω με τον δικηγόρο μου... έκτωται το είχε αναλάβει ο δικηγόρος (πρέπει να είναι τρομερός επαγγελματίας αν κρίνω από το αποτέλεσμα). Ανα διαστήματα πίεζα εγώ βλέποντας την πορεία των εδώ διεργασιών και τον Ιούλιο έλαβα απάντηση ότι τώρα και εκείνοι έχουν τρομερή πίεση διότι το χρειάζονται το πιστοποιητικό και για άλλες χώρες. Αχά, καλό αυτό σκέφτηκα και εγώ και επικεντρώθηκα στα ενδοχώρια προβλήματα.
Και τελικά μου το ξεφουρνίζει ο γάλλος το ωραίο νέο, ότι τους το αρνηθήκανε λέει το έγραφο. Και ερωτω πάλι εγώ γιατι σας το αρνηθήκανε, ποιο το αιτιολογικό τελωσπάντων? Διότι αυτή η υπηρεσία προμηθεύει μόνο στην Ευρωπαϊκή επικράτεια!
Αχά. Και του ζητάω να μου στέιλει τα στοιχεία αυτόυ του οργανισμού για να καταλάβω καλύτερα τι γίνεται.
Αρχίζει ένας μίνι μαραθώνας τηλεφωνικός όπου ανακαλύπτω πως το λένε το έγγραφο στην γαλλική, ποιός το εκδίδει το πιστοποιητικό και τα στοιχεία του. Επίσης μιλάω με την Γαλίδα οικονομική ακόλουθο, μια που ήταν πολύ μπίζι για να ασχοληθεί. Ανακαλύπτω και τα στοιχεία του Γάλλου οικονομικού ακολ. στο Σάο Παολο και είμαι έτοιμος να γράψω μια σούπερ επιστολή για να πίεσω το θέμα. Ενδιαμέσως τηλεφωνική ανοιχτή γραμμή με την εξιδικευμένη εταιρεία που κάνει την διαδικασία για λογαριασμό μου, με ανταλλαγές διαφόρων εμαιλ, μου δίνει μια συμαντική πληροφορία... Το βράδυ λοιπόν που δεν είμαι πλέον τόσο χολωμένος με του Γάλλους, το μυαλό μου κάνει συνδιασμόυς και άνάβει το λαμπάκι πάνω από το κεφάλι φλας!) και βρίσκει μια παράκαμψη...ρε είπα στον εαυτό μου, λες να είναι τόσο απλό? Γράφω εμαιλ στην εξιδικαυμένη εταιρεία και το πρωί λαμβάνω την απάντηση...ναι με αυτόν τον τρόπο γίνεται!
Τέλος καλό όλα καλά (ελπίζομεν) αλλά μηδένα προ του τέλους μακάριζε επίσης...
Το έγγραφο φτάνει αύριο με το κουριερ, αλλά κάιτ μου λέει ότι δεν θα τελειώσουμε εδώ...
Όμως ένα πράγμα δεν μπορώ να χωνέψω... δουλεία σου ρε φίλε είναι να μου λύσεις ένα πρόβλημα απλό εδώ και 7 μήνες, πως είναι δυνατό να μου λες ότι το ζητουσες από λάθος μέρος!? Πως είναι δυνατόν έγω μέσα σε ώρες να ανακαλύπτω την πληροφορία που έπρεπε να είχες μήνες πριν, αν μη τι άλλο μετά την πρώτη απόριψη...
λιγο νιο νιο ρε γαμώτω

Πάντως πολύ μου άρεσε που σήμερα έλαβα το φολντεράκι (ώρες έφαγα να το σχεδίαζω και να το διορθώνω)...

Labels:

Friday, September 08, 2006

friday in between

Yesterday 7/9/2006 was the national liberty day of Brazil. Actually a nice holyday, convenient for whoever can take one more day of vacation and turn it to a nice 4 day excursion...
I am not the case. Instead I was working and although this doesnpt affect me, this time it did...
I feel depressed...I shouldn´t have allowed this ti happen...
Anyway, it is just one more day...have a nice weekend..

Friday, September 01, 2006

Jogos de luzes Nr2 - entrada





Entrance

Labels:

Jogos de luzes Nr1 - Espera




Continuation from this post

Labels:

Random insignificant meetings in our lifes (?) or Malakizomai pali bradyatika

Second night still awake and it is already 2:15. Dani is in a different state and hopefully coming back tomorrow...or I will definetely get circles under my eyes... No desire to go to bed...It isn't insomnia, just stuck in the pc and wasting time reading blogs.
You know what it stike me odd, after I installed this nice tool for checking on your visitors. It really surprised me that I get so many visits! I really didn´t imagine I could get so much traffic.
But how come all these visitor do not leave any comments? I try to always comment on the blogs I visit (not always possible of course)... anyway it seems some people find interesting the text, ok..cool for them. I wonder if the translation tool helps anyone in understanding the blog better (or misunderstanind it completely and having a laugh of their time) or all of them can read Greek?
Anyway it is too late at night, I should go to bed. After all, I am working again tomorrow. I was planning to go to Rio de Janeiro to meet Dani, but we cancelled it. So another weekend working here. Actually I know that it is not time to stop and rest, but we both would need to escape for 2 days:-(
Anyway time to go to bed...to the cold sheets ... estou com mu lipis! as he tells me in his nice mixture of Greek with Portuguese... Saudades...

I remembered that young Belgian about 15-years old, that I had a conversation with, for a few minutes in the North train station in Brussels. It was a short stop to change trains during my interrail monthly train adventure... I was like a typical bagpacker, and this guy with his friend started asking me in english about my whereabouts. He was impressed kind of, that I was from Greece traveling alone and the rest. I perceived at the moment like a premonition, that this minor incident of talking to me, it would affect his life in terms of getting independent. I felt like this 5 minutes would contribute in his maturity and facing chalenges in life.
Maybe it was my idea, my imagination, maybe the boy didn't think about it again in his life. But I strongly felt that, that particular moment and I still believe that in a way I contributed to the process of his evolution in life.
But I also remember now like that 15year old boy, I once stayed with an American gardener from Texas in Zappion (Athens) and I was so fascinated by his life adventures and his grunge life style that I stuck there for hours conversating with him. God! I remember that guy, blondish, with few money, a mexican coat, which we used as pic-nic blanquet. He had this light in his eyes and showed to me a book with texts and signatures (a blog of that time). I was really impressed by him. I remember I wanted so much to help him. He was practically with no money and problems with his passport. I wished I had a place to offered him to sleep the night. He never asked for it, probably wishing I would propose something, but at the time living with parents, I could imagine the reaction of my mother bringing a beaggar looking guy at the house... Later of course my house became a youth hostel... all kind of nationalities slept in my house (Sicelians, Polish, Turks, Germans, Spanish, Belgians, etc). Of course on my turn I was hosted many times too in family houses of people I know or others, mainly Aegee members. But if I hadn't met that american gardener from Texas, would I have taken the step to take my chances and go out of the limits of my social environment? My shoolfriends most of them never left Greece for example.
I think that my being here in Brazil, is to some extent result of that meeting in Zappion.
Humanity is evolving like this, each idividual is coming in touch with the other and transfers some of his wisdom. Then both continue and each one follows differnt paths, but both of them had something new incorporated from the other and so goes on.
We are like little balls crushing one to another and after crashing getting charched and continue a different route. Final goal to achieve spiritual enlightenment or learning our own lesson in this life. It is so poetic this procedure of human interaction...
And it is a pity that it is so unconcious...



Labels: