bloggeromeeting

Χθες έγινε τελικά η συνάντηση με 2 από τους μπογγερς που με συντρόφευσαν με τα κείμενα τους τους τελευταίους μήνες στην σκληρή ξενιτία (της Βραζιλίας).
Πολύ το χάρηκα που τους είδα και τα είπαμε...και φυσικά είχαμε τόσα να πούμε...
Ήταν πάντως περίεργο που εμείς που δεν είχαμε συναντηθεί ή που δεν είχαμε ποτέ μιλήσει μέσα από τα γραπτά ο ένας του άλλου ξέραμε λεπτομέρειες που χρόνια φίλοι δεν ξέραν...
Και ξέρεις, δεν είχαν πάρει στο μυαλό μου σχήμα και μορφή αυτά τα παιδια, δεν ήξερα τα πρόσωπά τους, και ίσως για λίγο έπρεπε να προσπαθήσω να τα ταυτίσω αυτά τα πλάσματα με τα γραπτά τους που τόσο απόλαυσα πριν, και μετά από λίγο αναγνώρισα και είδα τις σχέσεις που διαφαίνονται στο μπλογκοκόσμο και ήταν ωραίο αυτό το αίσθημα...

Δεν νομίζω ότι θα συναντήσω άλλους μπλογκερ τουλάχιστον αυτή την φορά, αλλά δεν είναι κάτι που με στεναχωρεί...
Πάντως χθες σπάσαμε ενα φράγμα με την συνάντησή μας, τώρα τους νίωθω πολύ πιο κοντά μου και πολύ πιο φίλους... Ωραίο πράγμα το ιντερνετ αλλά με τίποτα σαν την ανθρώπινη επαφή...
Για μένα όλα τα τεχνολογικά σκευάσματα είναι εργαλεία...και ως τετοια τα αντιμετωπίζω... αυτό τους δίνει την αληθινή τους διάσταση.. αν το επαναλαμβάνεις αυτήν την φράση, δεν εξαρτάσαι από αυτά όταν κολάς σε αυτά... και σίγουρα το μπλογκινγκ είναι ένα υπέροχο εργαλείο που βοηθά να εκφραστείς και να γνωρίσεις άλλους ανθρώπους με πραγματικά κοινά σημεία..
ελπίζω να τα πούμε πάλι παίδες...

Athens gay demonstration

Τα κατάφερα και πήγα...

δεν ξέρω πως ήταν πέρσυ αλλά μου φάνηκαν λίγοι...μου είπαν ότι ήταν περισσότεροι από πέρσυ και ελπίζω να είναι αλήθεια...
Αυτό δεν είναι μια γιορτή ή μια παρέλαση αλλά ήταν μια πολιτική διαδήλωση....και νομίζω ότι αποτέλεσε πολύ πιο ταιριαστή μορφή προβολής των διεκδικήσεων...
δεν βλέπω γιατί να γιορτασουμε να μασκαρευτούμε ή να χορεύουμε όπως στις άλλες ανά τον κόσμο παρελάσεις περηφάνειας...
Πάντως υποτονικά τα βρήκα, δεν άκουσα καν ντόρο να γίνεται...υπήρξε προβολή στα ΜΜΕ πριν ή μετά? Μόνο στο http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=718645&lngDtrID=244 βρήκα κάτι.
Νομίζω ότι έχει πολύ δρόμο ακόμα να τραβήξουμε....

Πάντως τα πραγματικά βαρόμετρα ελευθερίας και ανεκτικότητας σε μια κοινωνία είναι τέτοια γεγονότα..

Όταν κανείς δεν πάει όχι γιατί δεν ενδιαφέρεται, όχι επειδή δεν τον απασχολούν αλλά γιατί φοβάται την αποκάλυψη και τον στιγματισμό...και όπως μου είπε ειλικρινά ένας φίλος που δεν ήρθε, "γιατί δεν διαθέτω τα αρχίδια να εκτεθώ "

Πάντως ένα από τα πιο ωραία συνθήματα που δίαβασα αυτές τις μέρες ήταν το "Το μόνο που δεν μπορούμε να αναπαράγουμε είναι η χριστινική ηθική" ιδέα που ρίτικε σε συνθήματα στην 1η πορεία πέρσυ αλλά εγώ έλειπα και έτσι δεν πιάνεται...

Πέρα από όλα αυτα για μένα ηταν μια σημαντική προσωπική στιγμή για ένα ξεκαθάρισμα με το παρελθόν μου, κάτι που το ανέμενα να συμβεί και που δεν είχε σχέση με το γεγονός της διαδήλωσης, αλλά με μια συνάντηση του παρελθόντος...

cirquedisco

I was yesterday invited by my french greekspeaking friend to a spanish cirquedisco as I named it after...It was a strange idea but reaaly like it! I think it was a long time I had such a genuine and so original fun.. ok carnaval in Bahia was also great, but this was out of expectations. The place was a circus, with a tent and a circle in the centrer for the show...only that the espectators were able to dine in tables arround the place. The food was nothing too special but good and was of spanish inspiration, sea food and tortillas...at the end they served a french sweet which I fond delicious too. The show was sort and simple, no lions or other impressive things, but with the music thei cheered up the crowed, when the 2 sort shows were completed the people jumped in the centre and started to dance to the old hits (french or international) of the DJ. But the best thing is that everybody and I mean everybody were dancing not caring what the others are doing and it was so nice environment,,,so cool, the songs could have been from a gay bar hitlist too...it was disco and 80'ies mainly...I really enjouyed so much...and both me and Sadrin had the same question why in Greece and articularly in Athens people do not dance any more? Ok you can get it in some places but people prefer to stay in places with loud music not able to conversate have a drink and move slightly their bodies...so boring!!!!
I might be wrong for non athens night life but my impression is that people today only dance in the tipical 2nd class greek skiladika where terrible hits and girls showing of in oriental rythms...
I have missed the original fun of dancing disco or something and just be yourself...
At least in Brasil things are not like in Athens..
so lets see the next weeks how this will be...
Leaving for the airport now....
Αθήνα σου έρχομαι.... 8 μηνακια μακρυα...
τι να πεις πατριδα παντα έχει ενα κομματάκι σου που αναστατωνεται και νιωθει saudades

renacer - Anagenisis

Durante anos construí aquilo que sou,
feito de derrotas e vitórias,
amores e ódios,
prazer e mágoa.

De tudo vivi um pouco
colhendo sempre aquilo que resta:
de esperanças soltas,de vida vivida,
de forças renovadase de sonhos...
que nunca deixarão de ser sonhos.

E que no fundo
serão sempre tudo o que resta
dum passado que é presente
transformado em futuro
que já é e deixa de ser...

Reencarnando um novo ser
que pode e sabe
com a certeza daquilo que quer,
daquilo que pode esperar,
daquilo que sente...

Sofrendo esse pedaço de mim
que nunca deixará de ser.

From Zeus

Karavan

Είναι θέμα οπτικής γωνίας απλά...

Which ones are the camels?

Κου κου η κουκουβάγια

Οκ δεν μπορώ να πω ότι ξέρω πολλά για την ζωή της κουκουβάγιας, και σίγουρα μπορεί να κάνω σφάλμα, αλλά πάντα είχα την εντύπωση ότι η κουκουβάγια το σοφό πουλί της Αθηνάς κάνει τις φωλίες του πάνω στα δέντρα....
σε αυτήν την περίπτωση το πουλί στην φωτογραφία ή είναι κουκουβάγια ή έχει πάθει μετάλαξη εδώ στην Βραζιλία, διοτι η φωλία του είναι αυτή η γούβα .
Είναι η 2η φορά που πετυχαίνω κουκουβάγια να φυλάει την είσοδο της φωλίας, μόνο που αυτήν την φορά είχα κάμερα... Την πρώτη φορά ήταν πιο εντυπωσιακό, γιατι τα κουκουβαγιακια ήταν έξω στην φωλία και με κοιτάζανε άφοβα...
Και όλα αυτά 2 βήματα έξω από το γραφέιο μου...Θα την παρακολουθώ αυτές τις μερες, αλλά δεν νομιζω ότι θα μείνω αρκετά για να δω τα κουκουβαγιακια...
Ενα από τα καλά της Βραζιλίας είναι ακριβώς αυτό, η φύση ...
διαρκώς βρίσκομαι σε επαφή με ζουζούνια, φυτά και ζωντανά κάθε είδους και ας μένω σε μια πόλη...
Το παράλογο είναι ότι όλα είνια περιφραγμένα...Θα γούσταρα τρελά να πάω μια βόλτα σε ολα αυτά που διασχίζω καθημερινά με το αυτοκίνητο, αλλά το κράτος τα έχει περιφράξει για να εμποδίσει τους μη έχοντες γη να κάνουν κατάληψη και να δημιουργήσουν παραγκουπόλεις...

υπό το βλέμμα του Μάο

Μα αυτό και αν είναι επανάσταση!
καλά το απολαυστικό εδώ είναι οι 2 φρουροί που συνήθως είναι απόλυτα παγεροί και αυστηροί, εδώ τα έχουν δει όλα...
Αναρωτιέμαι τι περνάει από το μυαλό τους...νομίζω ότι απλά προσπαθούν να εντάξουν το οπτικό ερέθισμα σε κάτι γνώριμο τους....

Πουλόπουλος, απαπαπα

καλά ότι θα άκουγα στην Βραζιλίανικη υψηλής τηλεθέασης σαπουνόπερα τραγούδι του Πουλόπουλου...ε, αυτό δεν το περίμενα...
έλα Κχριστέ και Παναγκία (όπως αναφωνούν οι "έλληνες" προταγωνιστές της σαπουνόπερα Belíssima)
Στην φώτο η υπέροχη κυρά κατίνα της σειράς, μου κάνει παρέα όταν με πιάνει νοσταλγία...
Λεπτομέρειες για την σειρά με τις ατέλειες της και τους συντελεστές της εδώ
Όσο για τον τίτλο αναφέρομαι στο γνωστό Απαπαπα το οποιο οι Βραζιλίανοι προσπαθούν να το μιμιθούν με ξεκαρδιστικα αποτελέσματα...χεχε
Ά, μπορείτε να στείλετε και e-card Santorini!

Έπεφτε βαθιά σιωπή
Έπεφτε βαθιά σιωπή στο παλιό μας δάσος
Τρέξε να σε πιάσω, μου ’χες πρωτοπεί
Κι όταν έτριζ’ η βροχή στα πεσμένα φύλλα
πόση ανατριχίλα μέσα στην ψυχή

Κίτρινο, πικρό κρασί, κίτρινο φεγγάρι
Φεύγαν οι φαντάροι, έφευγες και συ
Κι είχες μέσα στη ματιά ένα σκούρο θάμπος
Ένα σκούρο σάμπως να ’πεφτε η νυχτιά

Κάποια κόκκινη πληγή που δε λέει να κλείσει
το μικρό ξωκλήσι, δίπλα στην πηγή
Και μια κίτρινη σιγή στο παλιό μας δάσος
Πώς να σε ξεχάσω, που σε πήρε η γη.

Μουδιαλ

Οκ, ποτέ δεν ήμουν ποδοσφαιρόφιλος, δεν με συγκινούσε ποτέ το ποδόσφαιρο και το έβρισκα μάλλον βλακώδες άθλημα...Παραδέχομαι ότι όμως το γλέντησα και το χάρηκα πολύ το καλοκαίρι του 2004 με το πανευρωπαϊκό...Ωστόσο, εδώ και ένα μήνα έχει καταντήσει αηδία πια το θέμα...Βλέπετε ζω στην Βραζιλία...την 5 φορές πρωταθλήτρια...που φιλοδοξεί να γίνει η μοναδική με 6 φορές στο ενεργητικό της....Και δώσε του οι διαφημίσεις, και να τα μπλουζάκια με τα εθνικά χρώματα (καλά αυτό βέβαια δεν είναι κάτι έξω από την καθημερινότητα), και να τα σημαιάκια, και τα δώρα ή έπαθλα διαφημιστικά, και να μπόνους για τον καλύτερο ψήστη των μακ ντόναλτσ, που κέρδισε το εισητήριο για την Γερμανία (κακομοίρη μου, που δεν έχεις να φας, που θα αντέξεις την ακρίβεια στην γερμανία...έχεις να περάσεις πείνα εκεί...) και φυσικά η τηλεόραση έχει όλα τα παιχνιδια διαρκώς....Οκ, ρε παιδία, εντάξει αλλά με μέτρο που να πάρει...Μιλάμε το ζούνε το μουντιαλ κανονικά...Μέχρι και στην εταιρική κουλτούρα το έχουν μερικοί εντάξει (το είδα και αυτό στις ειδήσεις.)..

O δε Ροναλντίνιο δεν πρέπει να κάθεται ποτέ , που τον βρίσκεις που τον χάνεις, από διαφήμιση σε διαφήμιση εμφανίζεται....τη μια τρέχει και κυνηγά αποσμητικό μασχάλης (μπλιαξ!), σε συμβουλεύει να ανοίξεις τραπεζικό λογαριασμό στην τράπεζα Μπραντέσκο, σου λέει ότι πίνει κόκα κόλα ή ότι αυτός τρώει στο τάδε φαστ φούντ...και φυσικά οι κεντρικές ειδήσεις από τα 40 λεπτά, έχουμε ζωντανή ανταπόκριση με την Ελβετία όπου ο ροναλντίνιο σηκώθηκε, τρίφτηκε, ντύθηκε, έπλυνε τα δόντια του (σήμα κατατεθέν) έκανε τόσους γύρους , υπέγραψε τόσα αυτόγραφα, κτλ κτλ...Και είμαστε ακόμα 7 μέρες πριν από το Μουντιαλ....Σας το είπα? Έρχομαι Ελλάδα! Όχι θα κάτσω εδώ να με τρελάνουν....

Πάντως ωραίο τύπος ο Πέλέ πολύ τον πάω...