Wednesday, April 26, 2006

Πήξιμο

αλλά μιλάμε για πολύ πήξιμο...υπομονή επαναλαμάνω στον εαυτό μου...
υπομονή,
υπάρχουν πάντα τα χειρότερα...έτσι?
Κατεβαίνω Ελλάδα...πότε βέβαια δεν ξέρω αλλά μέσα στον Μαίο θα είναι...
Και τι θα βρώ ίδιο, τι αλλαγμένο? ένα είναι σίγουρο εγώ θα είμαι αλλαγμένος
(Αυτό πάντωεε μου το χρέωσε αρκετές φορές ο Γουέϊ που ήταν ο μονος που με επισκεύτηκε εδώ στα ξένα (συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια..)

Friday, April 14, 2006

Σύμφωνο Συμβίωσης Νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ!

Αθήνα 13 Απριλίου 2006
Σύμφωνο Συμβίωσης - Νομοσχεδίου του ΠΑΣΟΚ
Η ΟΛΚΕ συμμετείχε στις 11 Απρίλη 2006 μετά από πρόσκληση στην ημερίδα που διοργάνωσε η κίνηση «Κάθε Μέρα Πολίτης» σε συνεργασία με τον Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΠΑΣΟΚ.Η ημερίδα είχε ως θέμα: «Σύμφωνο Συμβίωσης» που ουσιαστικά είναι η πρόταση νομοσχεδίου του ΠΑΣΟΚ στην πρόταση που πρώτη η ΟΛΚΕ είχε κάνει στην ΕΕΔΑ (Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), καθώς και στα κοινοβουλευτικά κόμματα ζητώντας τον Πολιτικό Γάμο και για τα ζευγάρια του ίδιου φύλου.Μίλησαν μεταξύ άλλων η Κάρμεν Μοντόν εκπρόσωπος του Ισπανικού κοινοβουλίου, η εκπρόσωπος του κοινοβουλίου της Γαλλίας, ο κ. Αλιβιζάτος ως νομικός του Τμήματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΠΑΣΟΚ. Ο κ Αλιβιζάτος στήριξε την πρόταση του Συμφώνου Συμβίωσης ως αποτέλεσμα επιθυμίας της κοινωνίας αλλά και ως βήμα συμβιβασμού αφού δεν προχώρησε στον Πολιτικό Γάμο στα ζευγάρια του ίδιου φύλου, (που για τα ετερόφυλα ζευγάρια ήδη υπάρχει στην Ελλάδα από το 1983). Το σκεπτικό ήταν πως δεν θα τύχει καλής υποδοχής ο Πολιτικός Γάμος.Η Εκπρόσωπος της Γαλλίας μιλώντας για το ΠΑΚΣ (PACS - Pacte civil de solidarite) συνόψισε πως το συμβιβαστικό βήμα που πραγματοποιήθηκε πριν επτά χρόνια προχωρά σε μια πιο ισότιμη απόφαση που είναι αυτή του πολιτικού γάμου σε ζευγάρια του ίδιου φύλου. Δύο χρόνια από την εφαρμογή του ΠΑΚΣ το 80% της κοινής γνώμης έλεγε ναι στο ΠΑΚΣ, που είναι σχεδόν το αντίστοιχο του προτεινόμενου Σύμφωνου Συμβίωσης και αφορά εξ' ίσου ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια. Χρήση του ΠΑΚΣ έκαναν σε ίση αναλογία όλα τα ζευγάρια.Η εκπρόσωπος της Ισπανίας ήταν εκείνη που σε όλη την εξιστόρηση του Πολιτικού Γάμου δήλωσε πως ότι λιγότερο από την αναγνώριση του αποτελεί διάκριση. Ακόμη και η μη χρήση του ίδιου ονόματος το κάνει να έχει λιγότερο βάρος, αξιοπρέπεια, ισότητα και σεβασμό στην ελευθερία. Οι γυναίκες και άνδρες πολιτικοί ως επί το πλείστον εμφανίζονται με περισσότερο συντηρητισμό από ότι η κοινωνία.
Η ΟΛΚΕ με την σειρά της είπε πως είναι η μοναδική Μη Kυβερνητική Oργάνωση που έθεσε το αίτημα του Πολιτικού Γάμου για ζευγάρια του ίδιου φύλου, ότι δεν υπάρχει τρόπος νομικής εξασφάλισης της συντρόφου ή του συντρόφου, ότι οι συμβιβαστικές λύσεις των Συμφώνων Συμβίωσης συνεχίζουν τις διακρίσεις, πως με το δικαίωμα του Πολιτικού Γάμου δεν βλάπτεται κανένα προνόμιο των πολιτισσών και πολιτών και άρα είναι ένας πρόσθετος λόγος για να επεκταθεί ο Πολιτικός Γάμος (Αστικός Κώδικας άρθρο 1250). http://www.olke.org/

Labels:

Friday, April 07, 2006

Judas vercion come out on the open!

judas godspell version
www.in.gr
Το Ευαγγέλιο του Ιούδα αποκαλύπτεται έπειτα από αιώνες στην αφάνεια

Οι γνωστικοί πίστευαν σε μια απόλυτη πηγή αγαθού, την οποία αντιλαμβάνονταν ως το θείο νου, έξω από το φυσικό σύμπαν. Όλοι οι άνθρωποι φέρουν μέσα τους έναν σπινθήρα αυτής της θείας δύναμης, αλλά είναι αποκομμένοι από αυτόν εξαιτίας του υλικού κόσμου που τους περιβάλλει -έναν ατελή κόσμο, όπως τον έβλεπαν οι γνωστικοί.
Το σημαντικότερο εδάφιο του αμφιλεγόμενου ευαγγελίου είναι αυτό όπου ο Ιησούς λέει στον Ιούδα: «Εσύ θα θυσιάσεις τον άνθρωπο που με ενδύει».
Με άλλα λόγια, ο Ιούδας, διευκολύνοντας το θάνατο του Ιησού, τον βοηθά να απαλλαγεί από την υλική του σάρκα και να απελευθερώσει το θείο σπινθήρα του. Το γεγονός ότι ο Ιησούς αναθέτει αυτό το καθήκον στον Ισκαριώτη είναι ένα δείγμα του πόσο τον ξεχώριζε.

national geografic

Thursday, April 06, 2006

σκ..ΑΤΙΑΝΑ

Μετά από αυτό το άρθρο η ταλαίπωρη γυναίκα έπεσε θύμα της τριτοκοσμικής τηλεπαρουσιαστριας που προσπάθησε με όλη της την αθλιοσύνη να την διασύρει...
Μα καλά αυτή η επιτρόπή που ελέγχει τα ΜΜΕ, μόνο για ομόφυλα φιλιά στην τιβι κόπτεται, για την κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων της "Άρτεμις"...τι κάνει? Ψωροκώσταινα...είμαστε πολύ μα πολύ πίσω.....

Η Αρτεμις διαμαρτύρεται με την παρακάτω επιστολή της:«Αγαπητή "Ε"Ευχαριστώ για την τόλμη σου εν τέλει να παρουσιάσεις το διήγημά μου στις σελίδες σου, που για μια ακόμα φορά στα ελληνικά δρώμενα η εξαίρεση δικαιώνει τον "κανόνα".Εδωσα λοιπόν τη συνέντευξη και δυο μέρες μετά βρέθηκα να φιγουράρω στη λεζάντα της κ. Τατιάνας όχι σαν άνθρωπος των Τεχνών, αλλά σαν υποψήφια βορά σε τρίτου τύπου εκπομπές, όπως της εν λόγω κυρίας.Και να η κάμερα και να οι δημοσιογράφοι στην οικογένειά μου και να το τεντωμένο σκοινί κάτω από τα πόδια μου.Ομως τα ταξιδιάρικα πουλιά σαν εμένα δεν τα σκιάζουν οι χειμώνες, αλλά και τις μάνες ύαινες επίσης.Δεν έχω να απολογηθώ, εξομολογηθώ, συγχωρεθώ από κανέναν πέρα από εκείνους που εγώ οφείλω. ΟΜΩΣ στην προσωπική μου ζωή, στα παιδιά μου, στη δουλειά μου και στον αγώνα μου όλα αυτά τα χρόνια δεν χωράει καμία Τατιάνα.Τόλμησα να στείλω ένα διήγημα σε ένα λογοτεχνικό διαγωνισμό και τώρα καλούμαι να αποδείξω πως δεν είμαι ελέφαντας; Σε ποιο άραγε ανάλογο διαγωνισμό η προσωπική ζωή του λογοτέχνη -και όχι το δημιούργημά του- γίνεται σημείο αναφοράς και κριτικής;Για όλους εκείνους που ελαφρά τη καρδία θέλουν και έχουν ασχοληθεί μαζί μου με στόχο να "πουλήσουν", απαντώ πως θα πρέπει να ζήσουν με τη δική τους συμπληγάδα όταν και αν τα παιδιά μου σε λίγα χρόνια τους ρωτήσουν γιατί χρησιμοποίησαν τη μαμά τους και τα ίδια στο βωμό της προβολής και του εγωιστικού τους προφίλ, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.Τόση πια ήταν η ανατροπή στα κεκτημένα τους και η πλήξη στη ζωή τους και προσπαθούν να βρουν έδαφος σε μένα και την οικογένειά μου;Αυτή την απάντηση δίνω με ήπιο τόνο, όμως αν δεν σταματήσει εδώ το όλο θέμα, τότε μάλλον δεν θα χρειαστεί να δουλέψω για τα επόμενα χρόνια, αφού οι αποζημιώσεις από την παραβίαση της προσωπικής μου ζωής θα φτάνουν και θα περισσεύουν...Με τιμή Αρτεμις»

Tuesday, April 04, 2006

Μοντέρνα Επαγγέλματα

Έλαβα αυτό στο εμαιλ μου και αποφάσισα να το αναρτήσω εδώ γιατί νομίζω ότι όποιος αναγνωρίσει κάτι κοινό σε όλα αυτά, ίσως τουλάχιστον συνειδητοποιήσει την κατάσταση και κοιτάξει να αναλάξει κάτι στην ζωή του. Ά μην ξεχνάμε ότι έχουμε πάντα το δικαίωμα στην επιλογή, και θα υποστούμε τις συνέπειες των επιλογών που κάνουμε. σαφώς το παρακάτω είναι μια πολύ καλή περιγραφή της σύγχρονης εργασίας...

Ο πραγματικός πλούτος της χώρας παράγεται στο χωράφι και στο εργοστάσιο, γι αυτό οι αγρότες και οι εργάτες δε διανοήθηκαν ποτέ να επικαλεστούν κάποια νεφελώδη ιδεολογήματα για τη δουλειά τους. Η προσφορά τους είναι αυταπόδεικτη.
Αντιθέτως οι απασχολούμενοι στον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών, δεν αρκούνται στην υψηλότερη αμοιβή που εισπράττουν, αλλά αγωνιούν να δώσουν και ανώτερο νόημα σε αυτό που κάνουν. Το επάγγελμα έγινε ιδεολογία.
Ο καλώς εννοούμενος επικερδής χαρακτήρας αποσιωπάται συστηματικά και προβάλλεται κατά κόρον σα ζωτική ωφέλεια για το κοινωνικό σύνολο. Οι χρηματιστές κόπτονται για την «ανάπτυξη», οι διαφημιστές μοχθούν για την «επικοινωνία», οι ασφαλιστές χτίζουν την «ασφαλιστική συνείδηση», οι δημοσιογράφοι αγωνιούν για την «ενημέρωση» κοκ. Εξ ου και το καταγέλαστο ορισμένων ότι ασκούν λειτούργημα .
Η κοινωνία που διευθύνεται από τους εγγράμματους, έχει περί πολλού αυτά τα επαγγέλματα και περιφρονεί εξόφθαλμα τον αγρότη και τον εργάτη. Απόδειξη ότι τους αμείβει με τα χαμηλότερα των εισοδημάτων και τους επιφυλάσσει πενιχρές συντάξεις και ανεπαρκέστατη υγειονομική περίθαλψη. Ουδείς ζηλεύει τη μοίρα τους.
Οι νέοι ονειρεύονται να σπουδάσουν για να κάνουν καριέρα σε κάποιες από τις μοντέρνες και αστραφτερές δουλειές. Αυτές έχουν πέραση, προσφέρουν υψηλές αμοιβές και απείρως υψηλότερο κοινωνικό στάτους. Δεν υποψιάζονται καν πως η καριέρα είναι η δική τους κοιλάδα των δακρύων. Για να πετύχεις σε αυτές τις δουλειές, το παν είναι να ξέρεις να πουλάς τον εαυτό σου. Αλλού σε θέλουν τολμηρό και επιθετικό και αλλού μετρημένο και αξιόπιστο. Οι απαιτήσεις αλλάζουν ανάλογα με τον κλάδο. Άλλο σειλς και άλλο φαϊνανς. Σ’ αυτή την κωμωδία του αγκρέσιβ ή του ρελαϊαμπλ δε θα σταματήσεις ποτέ να συμμετέχεις, αυτή θα σε κρατάει στη δουλειά. Επίσης από την ημέρα που θα εισέλθεις σε έναν κλάδο, θα πρέπει να ασπαστείς και τις ιδεοληψίες του, σα να μυείσαι σε θρησκευτική αίρεση. Ο κλάδος υπεράνω όλων.
Είναι ο ιερός δεσμός που προστατεύει και ανυψώνει τα μέλη του, ασχέτως των εσωτερικών ανταγωνισμών. Με αυτή τη συντεχνιακή αντίληψη της χειρίστης μορφής οι «συνάδελφοι» θωρακίζουν την επαγγελματική τους ιδιότητα και διεκδικούν από την κοινωνία διαρκώς και νέα προνόμια. Μαζί με την είσοδο στην αγορά εργασίας των νέων επαγγελμάτων εισήχθη και η δυτική νοοτροπία του ολοκληρωτικά αφοσιωμένου στην δουλειά του προτεστάντη. Ο χρόνος που αφιερώνουν οι υπάλληλοι στην εταιρία είναι τρομακτικός.
Στις σύγχρονες επιχειρήσεις η εργασιακή σκλαβιά επανήλθε λουστραρισμένη, αλλά εξίσου εξοντωτική. Η μοίρα του σπουδασμένου εργαζόμενου είναι δυσμενέστερη από αυτή του αγράμματου εργάτη. Το καθορισμένο ωράριο θεωρείται παρωχημένη αντίληψη, και η αμοιβή για υπερωρίες είναι αδιανόητη. Οι υπάλληλοι δουλεύουν εντυπωσιακά περισσότερες ώρες από τις προβλεπόμενες από το νόμο, απασχολούνται Σαββατοκύριακα και αργίες χωρίς την ανάλογη αμοιβή.
Τα εξοντωτικά δωδεκάωρα δουλειάς είναι nonstop. Η μεσημβρινή σιέστα έχει τεθεί πλέον και στη χώρα μας υπό διωγμόν, κατάντησε μομφή. Λένε πως αυτός κοιμάται μεσημέρι εννοώντας πως είναι εκτός πνεύματος, εν ολίγοις ακατάλληλος. Ο ύπνος του μεσημεριού είναι βάλσαμο για τη ψυχική και τη σωματική υγεία και εννοείται, συμβάλλει καίρια στη μακροβιότητα . Είναι κατά πολύ πιο απαραίτητος και ζωογόνος από όλες τις χελθι βιταμίνες, τα σπα και τις λοιπές τεχνικές στήριξης του ανθρώπινου οργανισμού.
Ο ευπρεπής μισθός και ίσως κάποιο ετήσιο bonus που παρέχουν οι εταιρίες στα μοντέρνα εργατόσκυλα δεν αντισταθμίζουν τις ατέλειωτες ώρες πρόσθετης δουλειάς. Γι αυτό υπάρχουν συνήθως κάποιες έξτρα παροχές κολακείας το ωραίο γραφείο (με παράθυρο ή όχι ανάλογα με τη θέση σου στην ιεραρχία) και κάποιοι φανταχτεροί τίτλοι που ουσιαστικά δε σημαίνουν τίποτε. Προβιβάζεσαι σε εξέκιουτιβ, σινιορ εξέκιουτιβ, κορντινέιτορ, σουπερβάιζορ, νταιρέκτορ, βάιζπρεζιντεν, τσιφ, μέλος του εξέκιουτιβ μπόρντ και άλλα του σωρού και χωρίς νόημα.
Η επιτυχημένη καριέρα σε μια σύγχρονη εταιρία αποτελείται από δύο βασικά στοιχεία: την όλο και μεγαλύτερη «τρέλα» για δουλειά και το λόγιαλτυ (πιστότητα) για την εταιρία και τους στόχους της. Επίσης είναι απαραίτητο να συμμεριστείς κάποιες νέες αξίες. Όπως το σχιζοφρενικό «άλλο δουλειά και άλλο φιλία» λές και ο άνθρωπος μπορεί να κάνει αναστολή αισθημάτων. Ή το δόγμα ότι με κάθε θυσία πρέπει να φέρεις σε πέρας την αποστολή που σού ανέθεσαν. Όλα αυτά καλύπτονται με την πρόστυχη στρεψοδικία του σωστού επαγγελματία. Που σημαίνει ότι προκειμένου να γίνει η δουλειά σου όλα επιτρέπονται. Η δουλειά προηγείται κάθε ανθρώπινου αισθήματος , φιλία, αγάπη, δίκιο, κατανόηση είναι δευτερεύοντα.
Λέμε είμαι προφέσιοναλ και αυτό τα εξηγεί όλα. Και ο Αλ Καπόνε προφέσιοναλ ήτανε. Το πλέον ψυχοφθόρο για τον εργαζόμενο είναι πως πρέπει να δίνει κάθε μέρα εξετάσεις. Τα σύγχρονα επαγγέλματα έχουν υψηλό βαθμό ανασφάλειας σε σχέση με τα παραδοσιακά. Και απείρως σκληρότερο ανταγωνισμό τόσο εξωτερικό, από άλλες ομοειδείς εταιρίες, όσο και κυρίως εσωτερικό, από άλλους καπάτσους που εποφθαλμιούν την ίδια θέση. Ακόμη και το υψηλόβαθμο στέλεχος δεν αισθάνεται σιγουριά: πάει ένα πρωί στη δουλειά και χωρίς καμιά προειδοποίηση βρίσκει το γραφείο του στο διάδρομο.

Δυστυχώς στην ίδια λούμπα έπεσαν και οι γυναίκες. Μέχρι πρόσφατα δεν επιδείκνυαν την ολοκληρωτική αφοσίωση των αντρών στη δουλειά τους. Ως όντα πιο πολύπλοκα αισθαντικά και ερωτικά, έδιναν μεγαλύτερη σημασία στα αισθήματα και στις χαρές της ζωής. Γι αυτή τους την ανεξαρτησία η κοινωνία τις φιλοδώρησε με σωρεία κατηγοριών: άπιστες, ελαφρόμυαλες, ανεύθυνες, γλωσσούδες κλπ. Η χαρά και ο ερωτισμός δε συγχωρούνται στην παραγωγή. Τελευταίως μάλιστα αν αποπειραθείς ένα πονηρό αστείο, κάποιο υπονοούμενο, κινδυνεύεις να κατηγορηθείς για σεξουαλική παρενόχληση. Αυτό κι αν είναι ευνουχισμός. Σημαίνει όσοι περάσετε αυτή την πόρτα αφήσετε έξω το φύλο σας.
Οι γυναίκες στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν ένα ακόμη αντρικό οχυρό, γίνονται κι αυτές προφέσιοναλ θύματα. Τυπικές σοβαρές με πολυάσχολο ύφος, ασέξουαλ ντύσιμο, κάτι σκούρα ταγέρ σαν αντρικά κοστούμια, λευκό πουκάμισο και τα τοιαύτα. Έσβησε το χαμόγελο, το σκέρτσο και το παιχνίδισμα που τις έκαναν αξιολάτρευτες. Έχασαν το πλεονέκτημα της ζωής που είχαν έναντι των εξουθενωμένων από τη δουλειά αντρών.
Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας όλοι ξέρουμε ότι στον κόσμο δεν ήρθαμε για να κάνουμε καριέρα, λεφτά και όνομα, ήρθαμε πρωτίστως για να ζήσουμε και ει δυνατόν να αφήσουμε αυτό τον κόσμο λίγο καλύτερο από ότι τον βρήκαμε. Αλλά δε ζούμε κι αυτό μας τρελαίνει. Το άγχος, το στρες, ο φόβος, η ντροπή, η περιφρόνηση, η επιθετικότητα, η θέληση της δύναμης γεννιούνται από μια καταπιεσμένη θέληση για ζωή. Με την πιο κοινή λογική όσες ώρες δουλεύεις, άλλες τόσες πρέπει να έχεις ελεύθερες για να χαρείς αυτά που έβγαλες. Όμως ο νέος άνθρωπος σπαταλά όλο το χρόνο, την ευφυία, την εφευρετικότητα και τις εμπνεύσεις του για την καριέρα του και όχι για τη ζωή του. Ο ψυχισμός του μολύνεται από αυτό το δηλητηριώδες αλισβερίσι.
Φυσικά, το εξέκιουτιβ τερατάκι γραφείου θα μεταφέρει μακάβρια το πάρε δώσε και στις προσωπικές του σχέσεις. «Αυτά έκανα για σένα, περιμένω ανταπόδοση». Μοιραία οι λαμπρές καριέρες είναι πυραμίδες που θεμελιώνονται πάνω σε προσωπικές και οικογενειακές τραγωδίες.
Διονύσης Χαριτόπουλος «Ημών των Ιδίων»

Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Δ. Χαριτόπουλος ήταν από τα κορυφαία ονόματα στον χώρο της διαφήμισης με πολύ λαμπρό όνομα και εξαιρετικές δημιουργίες. Ήταν μέρος του συστήματος που περιγράφει και ενδεχομένως είναι ακόμα, αλλά τώρα πια μάλλον βρίσκεται στις παρυφές αυτού.

Saturday, April 01, 2006

Parade Dilema


I found out here that in my city there is a gay parade every year and it is going to be the 5th time...
Well it is a million citizen city but near SP, where a huge parade takes place...So I was surprised to find out..The motto of this year is Civil Unions Now!
And Greece is so far away from all these... who to blame? ΄Τουλάχιστον κάτι κινείται, αλλά δεν υπάρχει ένα ομοιγενές ή έστω ένα αίσθημα του ανήκειν για μεγαλύτερες διεκδικήσεις, όσες ομάδες δημιουργήθηκαν αλληλοσπαράχτηκαν μεταξύ τους μετά, και είναι διασπασμένες. Η μια κατηγορεί την άλλη, και υπάρχει πολύς κόσμος που θέλει να γίνει κάτι, αλλά δεν τολμά να δραστηριοποιηθεί. Φοβούμενος την κοινωνική φαντασιακή πίεση. Και είναι φαντασιακή, γιατι όταν κάνεις το βήμα να αποκαλυφθείς, οι άλλοι σε αποδέχονται στην Ελλλάδα του σήμερα. Ακόμα και στην Επαρχία. Σίγουρα δεν είναι μια εύκολη επιλογή, αλλά είναι σαφώς προτιμότερη από το ψέμα και μια ζωή που δεν έζησες για να ευχαριστήσεις τους άλλους, την μαμά, τον μπαμπά, την θίτσα τάδε και την κυρα κατίνα της γειτονίας...
Anyway have to chose where to go, what a dilema! Hahaha...probably Sao Paolo...

Labels: