Thursday, December 21, 2006

Κλείσιμο Έτους σκίζοντας κουρτίνες


Δεν περίμενα αυτό το έτος να κλείσει με τέτοιο τρόπο, αλλά επίσης δεν θυμόμουν ότι 20 Δεκέμβρη ήταν η τελική συνάντηση στον πνευματιστικό κέντρο. Έτσι οταν ο Ντανιελ μου είπε ότι έπρεπε να παμε, μπορώ να πω ότι χαλάστηκα σχετικά...'Αλλωστε δεν είχε περάσει μια εβδομάδα από την τελευταία φορά που πήγαμε.
Η Ντόνα Κλέουζα, η 70χρονη που ενσαρκώνει τα πνεύματα στο κέντρο, μου είπε ότι είχε κάτι για μένα. Την τελευταία φορά ο Ντανιελ της ζήτησε να κάνειμια έρευνα για εμάς σε προηγύμενες ζωές. Έδωσα τα στοιχεία που χρειάστηκε, αλλά το είχε ξεχάσει. Η ντόνα Κλέουζα μου έδωσε έναν φάκελο με 5 σελίδες χειρόγραφες, πρέπει να της πήρε πολύ χρόνο για όλο αυτό το υλικό...Ξέρω καλά ότι δεν είναι απλό να ψυχογραφείς...'ενιωσα πολύ υποχρεωμένος. Εκείνη ήταν ανήσυχη που δεν 'ηταν καλογραμένα, γιατί ως ξένος θα δυσκολευόμουν, ανυσηχίες που αποδείχτικε ότι δεν είχαν βάση...μια και άρχισα να το διαβάζω...αλλά σταμάτησα μετά από λίγο για΄τι άρχισε η τελετή. Και ήταν μια πολύ συγκινητική τελετή, και με πολύ ωραία μυνήματα από τα πνεύματα που ενσαρκώθηκαν.
Οι βραζιλίανοι είναι πλάσματα πολύ αγαπησίαρικα, οπότε εκδηλώναν όλοι όμορφα συναισθήτα στα διάφορα τεκτενόμενα και λεγόμενα...
Επιστρέψαμε πολύ αργά, και αν και οΝτανιελ ήθελε να διαβάσει τις σελιδες, του το έκοψα, γιατί ήθελα πρώτα να τα δω εγώ. ¨ετσι το απόγευμα της άλλης μέρας απομονώθηκα και τα δίαβασα.
Έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό. τα γραπτά με περιγράφουν όπως ποτέ δεν θα είχα την διαύγια να με περιγράψω. Μιλάει για την στάση μου στην ζωή, και περιγράφει με απίστευτη ακρίβεια τρόπους που αντιετωπίζω καταστάσεις και σχέσεις.
Διαβάζοντας αυτό το κείμενο μπορώ να πω ότι έπσαν πέπλα και βλέπω καλύτερα τώρα....είναι σαν να σκίζονται κουρτίνες που μου έκρυβαν την θέα....
Πρέπει να κάτσω και να αναλύσω όλα αυτά με ηρεμία και να πάρω επιτέλους θέση...
Τελικά αυτό το έτος μέχρι το τέλος μου επεφύλασε εκπληξεις.
Καλή χρονία σας εύχομαι...

Labels:

Monday, December 18, 2006

Christmas again

Μακρυά από τα πάτρια εδάφη για 3η συνεχόμενη χρονία...μαλλον για 5η συνεχόμενη χρονία (όσον αφορά τα Χριστούγεννα). Φυσικά καθόλου δεν μου κακοφαίνεται...
Διότι ΄πάλι φέτος θα την βγάλω στην παραλια, αυτήν την φορά στο Πορτο Σεγούρο, μια από τις πρώτες αποικίες στην Βραζιλία, και σημερινός τροπικός παράδεισος (φαντάζομαι ότι έξω από την πόλη και το Λιμάνι). Τώρα ο πολύς τουρισμός δεν είναι και το φόρτε μου, αλλά φαντάζομαι ότι θα κάνω πράξη και διάφορα εναλακτικά. Ο Ντανιελ βεβαια ετοιμάζεται να την βγάλει 1,2 πρώτες μέρες στο ξενοδοχείο ως ωραία κοιμωμένη (με την συσσώρευση της εξάντλησης όλου του 3μήνου δεν γίνεται αλλιώς). Eτσι θα απολαύσουμε το National Geographic και τα άλλα συνδρομητικά κανάλια (μακάρι να αποδειχτεί ότι δεν έχουμε τέτοιες υπηρεσίες).
Αλλά ήδη κοίταξα και έχω εκδρομή σε χωριό ιθαγενών και σε ένα νησί (Θα το παίξω Lost)...
Η δε αδερφή μου, την κάνει για Μόναχο....μόνο που τα προγνωστικά του καιρού δεν είναι με το μέρος της...ζέστη και όχι χιόνια φέτος στο Μόναχο..χεχε
Λοιπον το Μπλογκ έκλεισε ενα χρόνο φέτος στις 12, αλλά που καιρός για γλέντια..σόρρυ αλλά έχει πέσει πολύ δουλειά, και ακόμα έχω πολλά να κάνω.
Οπότε το Μπλογκ θα σιωπήσει στις 22/12 και θα ανοιξουμε πάλι αρχή του χρόνου...

Labels:

Monday, December 11, 2006

Redendor the film

Είναι μέρες που τυχαία είδα στην τηλεόραση την Βραζιλίανικη ταινία ο . Δεν φανταζόμουν ότι θα ήταν τόσο καλή ώστε να γράψω το παρόν. Λοιπόν, η ιστορία, έχει ως εξής...
Νεαρός πιτσιρικάς, μαγεύται από την μακέτα μιας πολυκατοικίας που πωλείτε σε μεσοαστούς με ένα σχήμα πληρωμών σε δόσεις, και ωθεί του γονείς του να αγοράσουν διαμέρισμα στο ανηγειρόμενο κτίριο. Ο γιος του ιδιοκτήτη της εταιρείας που εκτελει το έργο, είναι συμματθητής του νεαρού πρωταγωνιστή. Οι γονείς αγοράζουν και πληρώνουν για χρόνια όλες τις δόσεις, ο γιος μεγαλώνει, το κτίριο χτιζεται και γύρω του οι εργάτες δημιουργούν μια παραγκόυπολη, όπου φέρνουν σιγά σιγά οικογένειες κτλ..και αν και το κτίριο ολοκληρώνεται μετά από χρόνια, η εταιρεία περνάει μια κρίση και το κτίριο δεν παραδίνεται στους αγοραστές, μήτε οι εργάτες πληρώνονται, και αποτέλεσμα η κυβέρνηση μεσολαβεί μη διεθετώντας το πρόβλημα. Κάποια στιγμή οι εργάτες αγανακτησμένοι, κάνουν έφοδο, και καταλαμβάνουν το μεσοαστικό όνειρο των ιδιοκτητών.
Ο πατέρας του νεαρού έχει πληρώσει όλες τις δόσεις, και καταρίεται τον γιο που τον έπεισε να μπει σε αυτήν την περιπέτεια, ο γιος με όλες τις ενοχές, δημοσιογράφος πλεόν, προσπαθεί να πετύχει κατι μέσω του φίλου, πρώην συμμαθητή και νυν ιδιοκτήτη της προβληματικης κατασκευαστικής εταιρείας. Εκείνος προτείνει να κάνει ένα άρθρο που θα προβάλει το πρόβλημα θετικά για την εταιρεία, και εκείνος θα τον αναπληρώσει...
Ο πρωταωνιστής, επισκέπτεται το μεσοαστίκό όνειρο με πολύ θυμό, φυσικά αλλά συγκρατείτε, επισκέπτεται τους καταληξίες του πατρικού διαμερίσματος, οι οποίοι τον δέχονται αγνοώντας το ποιος είναι και παρουσιάζουν τηνδική τους εκδοχή της ιστορίας. Η κόρη (η κουκλάρα της φωτογραφίας με το πραγματικό όνομα Πιτάγκα), μπαίνει στο μάτι του γιού. Παρά το γεγονός ότι σχεδόν την ερωτεύεται κατά κάποιο τρόπο, η κατασταση που αντιμετωπίζει μέσα του, τον κάνει να θέλει να εκδικηθεί, τον καταληψία. Έτσι οδηγεί τον νεαρά προσφέροντας της χρήματα να κάνει μερικες φωτογραφίες στο υπο κατάληξη κτιριο.
Το άρθρο με την φωτο της νεαρής έχουν μεγάλη επιτυχία και η εταιρεία αποκτά ένα άνοιγμα στην πρωτεύουσα για να ξεπεράσει την κριση της, οι καταληψίες απομακρίνονται βίαια από το κτίριο. Ο πρωταγωνιστής μας τον ακολουθεί εκεί, μόνο που ο υπουργός επίσης είναι ένας από τους καμένους της εταιρείας, οπότε πέφτει καμπάνα. Εκεί που όλα είναι απελπιστικά, και ο πρωταγωιστής είναι ε΄τοιμος να τινάξει την εταιρεία στην εφημερίδα, ο συμαθητής του κάνει μια βρώμικη πρόταση. Από την πρόταση, ο πρωταγωνιστής κερδίζει το διαμέρισμα για τον πατέρα. Κλείνει την συμφωνία και χαρουμενος τηλεφωνεί στην οικογένεια... για να μάθει ότι ο πατέρας του μια μερα πριν πήγε στο διαμέρισμα υπο κατάληψη και οι καταληξίες του επέτρεψαν να μείνει μαζί τους. Μόνο που με την εισβολη της αστυνομίας, ο πατέρας του πέθανε από την καρδία του...Δράμα, απίστευτες τύψεις, και ο πρωταγωνιστής μας βλέπει μια ατομική βόμβα να ξεσπάει στο πρωτεύουσα της πολιτικής διαφθοράς, τρέχοντας να σωθεί, σε καμενες εκτάσεις του αμαζόνιού αρχιζει να έχει οραματα, και μιλάει με τον Χριστό στην μορφή του αγάλματος. Η Ιησούς είναι κατηγοριματικός, πρέπει να επιστρέψει όλα τα βρώμικα χρήματα στους εργάτες και ιδιωκτήτες και να κάνει τον συμμαθητή του να μετανοήσει...
Και από αυτό το σημείο αρχίζει να γίνεται τελείως φευγάτο, αλλά να συνεχίζει να διατηρεί ένα επίπεδο παρα΄τον ότι κρέμεται αππο μαι κλωστή το να γίνει γελοίο.
Το 2ο μέρος είναι τελείως Εσπίριτα, πνευματιστικό, και αυτό είναι που λάτρεψα στο φιλμ.
Δινει μια εκδοχή πάρα πολύ καλή το πως οι πράξεις μας έχουν συνέπειες στους άλλους, πως τα διάφορα συναισθητα μας αλλησοσυγκρούονται...πως το χρήμα είναι δύναμη που οδηγεί τους ανθρώπους σε απίστευτες ακρότητες....
Πραγματικά δηλαδή από τις καλυτερες ταινίες που έχω δει τον τελευταίο καίρο...

Labels:

Sunday, December 03, 2006

Υπάρχει δικαιοσύνη τελικά : Εθνικο Συμβουλίο Ραδιοτηλεόρασης

Θυμάστε εκείνο το περίφιμο πρόστιμο για ένα τηλεοπτικό φιλί? Ε, λοιπόν, τελικά υπάρχει και κάποιος φργμός στην ασυδοσία ορισμένων...
Το πρόστιμο δεν ήταν παρά μόνο η αρχή, ο επίλογος έκλεισε πρόσφατα με μια δικαίωση του MEGA..
Το Δ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με απόφασή του ακύρωσε την απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είχε επιβάλλει πρόστιμό 100.000 ευρώ στον τηλεοπτικό σταθμό «Mega», για το γνωστό φιλί που δόθηκε μεταξύ ανδρών στις 6 Οκτωβρίου 2003, σε επεισόδιο της εκπομπής «Κλείσε τα μάτια». Το ΣτΕ έκρινε ότι η απόφαση του ΕΣΡ δεν έχει νόμιμη αιτιολογία, και έκρινε ότι η παρουσίαση σκηνής, στην οποία εκφράζεται απλώς η ομοφυλόφιλη ερωτική επιθυμία, με ένα φιλί και χωρίς να υπάρχουν σκηνές πορνογραφικού περιεχομένου ή βωμολοχίες, δεν μπορεί «σε καμία περίπτωση» να θεωρηθεί ότι προσδίδει την απαγορευμένη από το Σύνταγμα «χαμηλή και υποβαθμισμένη ποιοτική στάθμη» των τηλεοπτικών εκπομπών. Αναφέρεται ακόμα στην δικαστική απόφαση ότι από τις συνταγματικές επιταγές για το σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου και της προστασίας της προσωπικής επιλογής, πρέπει οι ερωτικές αυτές επιλογές να γίνονται «απολύτως σεβαστές», ως εκδήλωση ελεύθερης επιλογής και οι οποίες μπορούν να εκφράζονται στα έργα τέχνης, όπως γίνεται με τις υπόλοιπες ομάδες του πληθυσμού.
Τα παραπάνω είναι αντιγραφή από τον πολύχρωμο πλανητη
που με συνέπεια ενημερώνει και οργανώνει διάφορες εκδηλώσεις. 13 Δεκεμβριού θα έχει διάλεξη με έναν συγραφέα τον Lawrence Schimel που θα παρουσιάσει ο συγγραφέας-μεταφραστής Παναγιώτης Ευαγγελίδης . Διάβασα το βιβλίο του "Δύο αγόρια ερωτευμένα" και μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά συμπαθές. Αν μπορειτε να πάτε... τέτοιες δραστηριότητες πρέπει να έχουν την υποστήριξη για να εξακολουθούν να υπάρχουν.

Κάλιο αργά παρά ποτέ. Άργησε 3 χρόνια η τελεσίδικη απόφαση, βεβαια, και σε αυτό το διάστημα πήγαμε ένα βήμα πίσω. Τώρα μετά από όλο αυτό το σκηνικό ποιο κανάλι θα πάρει παλι το ρίσκο να κάνει έστω νύξεις?...

Labels:

Saturday, December 02, 2006

Sabato

I have to say so many things, but I am constantly busy these days...
The worst part is that I had to change my laptop, which I imagined that would be much much worse. Finally I managed to transfered almost averythng and of course still several things have to be done. The new laptop is great, fast, my files all well orgnanized and clean from stupid programs and cookies...which on other hand lots of thigs I need to organize again, rules for the email of my outlook, registering in sites again. The real trouble is the keyword...my computer is from Portugal, installed windows in Brasil and I have no idea how to find some simbols... so sometime I change language in order to type one simbol... anybody has any idea how to learn which button are conrresponidng to which characters in my keyboard....
Probably soon I will find it out....
Some really great new in Brasil this week, a new law passed that any discrimination on racisist motives will be punishable by law, mentioning sexual orientation clearly among others. Also the first case of a gay couple that were allowed the common custody a an adopted daughter. To be precise this is the first case of a male gay couple, since a lesbian couple already had this court decision some time ago.
Saturday now, want to go out ....
I will watch a movie called the fountain. It seems really diferent form what I read....

Labels: