H επανάσταση του 21 αιώνα θα είναι άραγε ...

Έπεσα αυτές τις μέρες στο ποστ του τρελού του χωρίου, μια γροθιά στο στομάχι..., εικόνες που δεν θέλεις να δεις. Δεν σας συστήνω να το διαβάσετε, γιατί ειλικρινά είναι πολύ σκληρο. Ποιος όμως θέλει να αντιετωπίζει την αλήθεια ακόμα και αν γνωρίζει τι νόημα των αριθμών...Χ νεκροί και Υ τραυματίες σήμερα στο Ιρακ... Σήμερα έχουμε πρόσβαση στην πληροφορία όσο ποτέ...και τελικά ποίες είναι οι δράσεις μετά την απεκτημένη γνώση? Το να είσαι συνειδητός, στο να αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει μια πράξη σου, και τι συνέπειες έχει, νομίζω ότι είναι το πρώτο βήμα προς μια αλλαγή. Όμως χωρίς την δράση και αντίδραση, τι νόημα έχει? Σε τι διαφέρεις από τους παθητικόυς δέκτες?

Εδώ και μήνες είμαι πλέον χορτοφάγος από επιλογή. Σε ένα διήμερο σεμινάριο, αντιλήφθηκα αυτό που ήδη ήξερα, ότι η κρεατοφαγία έχει συγκεκριμένες επιπτώσεις, ίσως απλά αντίλήφθηκα όλη την εικόνα. Κάθε φορά που κατανάλωνα κρέας, συμμετείχα σε μια αλυσίδα καταστροφής, βίας και οικονομικής αλόγιστης σκληρότητας. Ως πολίτης του προνομιακού κόσμου, έχω την δυνατότητα να επιλέξω και να μην επιβαρύνω άλλο τον πλανήτη, με αυτήν την συνήθεια. Πιστέυω ότι με το προσωπικό μου παράδειγμα, συμβάλλω σε μια αλλαγή. Ήδη οι υπάληλοί μου, από μόνοι τους εξέφρασαν την επιθυμία να μειώσουν και αυτοί το κρέας. Χθες συζητούσα με μια φίλη στην ΝΥ και μιλούσαμε ακριβώς για αυτό... Δεν είμαι προπαγανδιστής αλλά χαίρομαι που βλέπω τους άλλους να προβληματίζονται από τη δική μου στάση ζωής. Μήπως τελικά η επανάσταση αυτού του αιώνα ξεκινά από το καθένα μας? Μήπως το γεγονός της γενικότερης κατρακύλας σε όλους τους τομείς αποτελέι μια ευκαιρία για να κάνουμε τους λογαριασμόυς μας με τις παλιές μας στάσεις ζωής, και να βρούμε νεά μοντέλα? Μήπως πρέπει να φτάσουμε τον πάτο για να ανεβουμε επιτέλους?

Απλά μερικές σκέψεις....