Το κλειδί των τύψεων και μια προσευχή

‘Ήμουν χθες στο πνευματιστικό κέντρο, όπου διαβάζαμε ένα από τα βιβλία του Αντρέ Λουίζ, ψυχογραφημένο από το μέντιουμ Σίκο Ξαβιέ. Με εντυπωσίασε ένα λήμμα, στο οποίο τα πνεύματα συνομιλούν ξεκαθαρίζοντας το πώς μπορεί να γίνει ο κατατρεγμός κάποιου από ψυχές που έχει αδικήσει. Ουσιαστικά η σύνδεση μεταξύ κατατρεγμένου και διώκτη μπορεί να γίνει μόνο όταν και οι δύο βρίσκονται στο ίδιο πνευματικό συντονισμό. Εάν ο καταδιωκόμενος αναγνωρίζοντας το κακό που προκάλεσε στον καταδιώκτη του, εκπέσει απλά στις τύψεις και ουσιαστικά με τις σκέψεις του επιτρέψει ένα άνοιγμα στον διώκτη, τότε γίνεται μια σύνδεση και ο καταδιωκόμενος γίνεται έρμαιο του διώκτη του (με την ασυνείδητη συναίνεση). Εντυπωσιασμένος από αυτό, το οποίο είναι κανόνας και στην απλή γήινη διάσταση που βρισκόμαστε, όπου αυτό το βλέπουμε σε σχέσεις εξάρτησης και εξουσίας, στο κείμενο ξεκαθαρίζει ότι αυτό δεν θα συμβεί όταν αναγνωρίζοντας κάποιος τις ευθύνες του και το κακό που προκάλεσε στον διώκτη του, αντί να εκπέσει στην παραπάνω νοοτροπία του θύτη και του θύματος μέσω της παράδοσης στις τύψεις του, κινηθεί προς επανόρθωση της κατάστασης και ανατροπή του κλίματος. Μπορεί κανείς να νιώσει τύψεις σε μια πρώτη φάση, αναγνωρίζοντας το σφάλμα του, αλλά η αντίδραση και προσπάθεια επιδιόρθωση, όχι μόνο δεν θα επαναφέρει την ισορροπία στον ίδιο, αλλά και θα ωφελήσει και τον διώκτη του.
Ας σκεφτούμε τώρα ότι μες τις χιλιάδες εκατομμύρια προηγούμενες ζωές μας, έχουμε αδικήσει κόσμο και κοσμάκη, όλο και με κάποιον θα συναντησούμε, ο οποίος θα μας αντιπαθήσει με την πρώτη ματιά, και ας μην ξέρει και ο ίδιος το γιατί! Με το φως αυτής της γνώσης, ίσως θα πρέπει να είμαστε πιο ευέλικτοι και να δείξουμε κατανόηση ότι δεν γνωρίζουμε τα πάντα, και να αντιδράσουμε όχι επιθετικά, οξύνοντας την αντιπαράθεση.Φαντάσου να θυμόμαστε την προηγούμενη ζωή μας, όπου βασανίσαμε και σκοτώσαμε τον τύπο, δίκιο δεν θα έχει να μας έχει στην μπούκα? Τότε δεν θα είχαμε τρομερές τύψεις και θα πέφταμε στην παγίδα παραπάνω? Ευτυχώς δεν το θυμόμαστε, αλλά μπορούμε να αποενεργοποιήσουμε αυτή την καρμική εκκρεμότητα, με το να δείξουμε κατανόηση και να μην εκδικηθούμε, να του ευχηθούμε να βρει τον δρόμο μου και άντε με το καλό. Σαφώς δεν μιλάει κανείς να μην αμυνθεί, ή να υπερασπιστεί τα δίκια του, αλλά να μην μπει σε εκείνο τον φαύλο κύκλο εκδίκησης και αντεκδίκησης, ή σχέση θύτη και θύματος, όπου ο καθένας ανταλλάσει ενέργειες, χωρίς να παράγεται κάτι από όλο αυτό…μέχρι κάποιος να συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο της κατάστασης και να ξεφύγει…
Τώρα εάν το σκεφτούμε καλύτερα, το ίδιο συμβαίνει σε επίπεδα κοινωνιών, διακρατικών σχέσεων, κλτ…
Σήμερα, είχα την μεγάλη χαρά να μιλήσω με μια παιδική/εφηβική μου σχέση φιλίας, που είχα χάσει επικοινωνία χρόνια τώρα. Ανακάλυψα με χαρά ότι ακολουθεί μια παράλληλη πορεία, πνευματικής και συναισθηματικής εξέλιξης. Μα χάρηκα τόσο πολύ, και σκέφτηκα μέσα μου πόσο λίγο ξέρουμε, το πόσο επηρεάζουμε τους άλλους, ή το πόσο συνδεδεμένοι είμαστε ακόμα και αν φαινομενικά δεν υπάρχει καμία επαφή…Έχω μεγάλη δυσκολία να πω προσευχή, αλλά αυτό μου βγαίνει να το πω εδώ:
Ειρήνη, αγαπη και πολύ φως, άπλετο φως σε όλους μου του αδερφούς μου ενσαρκωμένους και μη….
Είθε στην δύσκολη πορεία της ζωής, στις περιπέτειες και τις προκλήσεις της καθημερινότητας τους, να εισακούσουν τις συμβουλές των πνευματικών οδηγών τους και της καρδίας τους, ώστε να πάρουν το μονοπάτι της προσωπικής τους εξέλιξης και να ολοκληρώσουν με επιτυχία την αποστολή τους στην γη…
Αμήν.