Μάχη του Υλισμού - πνευματισμού
To Θιβέτ ήταν ένα μαγικο ταξίδι. Ταυτόχρονα ήταν απίστευτα θλιβερό, διότι έβλεπες την γενοκτονία αυτού του λαού. Οι θιβετάνοι είναι ένας λαός μοναδικός, δεν ζουνε στην δική μας υλική διάσταση, αλλά θα έλεγες ότι ζώντας στην στεγη του κόσμου, έχουν πρόσβαση απευθεία με το Θεό. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια άλλη ανθρώπινη κοινότητα πιο θρησκευόμενη από αυτούς... Και το γεγονος οτι αντιμετωπίζουν του κινέζους κουμουνιστές από την ανθρώπινη ράτσα την πιο υλιστική έκφραση του εγωϊσμού στον πλανήτη γη, δείχνει το πόσο υπάρχει ένας πόλεμος σήμερα στην γη μεταξύ πνευματισμού και υλισμού..
Τον πόλεμο αυτό τον ζόυμε διαρκώς, και συμμετέχουμε ενεργά. Φαινομενικά οι άνθρωποι απομακρύνονται από την εκκλησία, αλλά ουσιαστικά δεν είναι αυτό ένα στάδιο στην αναζήτηση της πραγματικής ουσίας? Η ορθόδοξη ή καθολική εκκλησία δεν μπορεί να επνεύσει τα ιδεώδη της σε κανέναν, όχι δίοτι λείπει η πνευματική υπόσταση, αλλά διότι έχει διαφθαρθεί από τον υλισμό. Και για αυτό κερδίζουν έδαφος οι διάφορες παραθρησκευτικές οργανώσεις, όπου οι άνθρωποι αναζητούν ελπίδα σε κάτι που εμφανίζεται πιο ειλικρινές.Η πίστις, η ελπίς, η αγάπη, και από τα τρια το σημαντικότερο είναι η αγάπη έγραψε ο Απ. Παυλος, και πραγματικά είναι στοιχεία στα οποία όλοι κατατρέχουμε στην δύσκολη στιγμή. Ακόμα και αν δεν πιστέυεις, επικαλείς τον θεό... Και μπορούμε να δουμε ότι ο απόλυτος υλισμός όταν επικράτησε σε κουμουνιστικά καθεστώτα, ήταν ουσιαστικά αναπόφευκτό να εκφραστεί ως απολυταρχικές διτατοριές, αποκόβωντας την επικοινωνία, επιδιώκντας να ελέγξει και να επιβαλει στους συνανθρώπους τις εγωϊστικές επιθυμίες μια ελιτ.Σήμερα οι άνθρωποι ζούμε μια επανάσταση επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης πρωτόγνωρη. Με αυτήν την συνθηκη δεν υπάρει άλλος τρόπος παρα η κατάρευση τέτοιων καθεστώντων, αλλά η παγίδα του υλισμού πήρε την έκφραση του καταναλωτισμού, που με την ακραία εγωϊστική μορφή αμερικάνικου στυλ, προκάλεσε συνέπειες και βλάβες σε συνειδήσεις και περιβάλλον, που γέννησε ρεύματα αντιστασης όπως η οικολογία που δεν είναι άλλο από την εξισσορόπηση της ανταλαγής ενέργειας. ¨Οτι κάνουμε επιστρέφει σε εμάς, είναι το νοήμα, και αυτό συμβαίνει ενεργιακά σε όλα τα επίπεδα...Είμαστε σε μια φάση που αλλάζουμε συνειδητότητα, αντιλαμβανόμαστε ότι ο παιδικός εγωίσμος της ανθρωπότητας, πρέπει να περάσει σε μια ωρίμανση, και σήμερα βιώνουμε αυτήν την εφηβεία, όπου μαθαίνουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας.
Είμαστε στην αναζήτηση της πραγματικής πνευματικής ουσίας και όχι στους τύπους. επικοινωνούμε με άλλες κουλτούρες άλλα πιστεύω και διαπιστώνουμε ότι αν στους τύπους φαίνονται ολότελα διαφορετικά, τα μυνήματα ουσιαστικά είναι τα ίδια. Κατακτώντας την πίστη, την ελπίδα και κυρίως την αγάπη, ισσοροπούμε το περιβάλλον μας, την ψυχική μας υπόσταση, την διάθεση για ζωή και πρόοδο.Ο υλισμός, δεν προωθεί την αγάπη, αλλά τον εγωϊσμό και οι ακόλουθοι του, υποφέρουν από ανισορροπίες στην υγέια (παχυσαρκεία), αδιαφορία για τους έξω από εμένα (έγκλήματα, βιασμοί, καταπάτηση των αλλων) και ψυχολογικά προβλήματα (κατάθλιψη, χωρισμοί, ασταθείς σχέσεις, ανικανοποίηση). Η εκφράσεις αυτών των προβλημάτων και των συνεπειών τους, γίνονται πιο έντονες σε περιόδους κρίσεων, όπως η αύξηση κρουσμάτων απελπισμένων ανέργων που η ζωή τους ήταν η καριέρα, και με την απώλεια της θέσης εργασίας αρπάζουν ένα όπλο και θερίζουν τον θάνατο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καταφύγιο, έχουν την αυταπάτη ότι η ζωή είναι μια εγγυηση, αλλά οι περίοδοι κρίσεως, είναι μια ευκαιρία αναδιοργάνωσης και αναθεώρησης.Ο υλισμος είναι καταδικασμένος διότι δεν μπορούμε να ζήσουμε ως σύνολο ώντας εγωϊστές, πρέπει να υπάρχει συνέργεια, μέσα από τον σεβασμό. Μόνο έτσι εξελισσόμαστε, δίοτι κανείς δεν μπορεί να εξελιχθεί απομονωμένος... Και η κρίση οικονομίκη ή άλλη αν αλλάξεις οπτική γωνία είναι μια ευκαιρία. Από την οικονομική κρίση του 70, όταν απολύθηκαν οι τεχνικοί προγραματισμού από τον στρατό στις ΗΠΑ, για να επιβιώσουν άρχισαν να σχεδιάζουν Η/Υ για οικιακή χρήση, και ξεκίνησε η θεμελίωση της επικοινωνιακή επανάσταση του σήμερα.
Η ζωή είναι διαρκής εναλλαγή και μάχη... αυτό την κάνει άλλωστε τόσο ωραία, η ποικιλομορφία της, οι τόσο διαφορετικές εμπειρίες που προσφέρει. Όμως δεν αντιλαμβανόμαστε τό πόσο εμείς ευθυνώμαστε για την ποιότητα της ζωης μας. Εμείς διαμορφώνουμε τις συνθήκες στις οποίες ζούμε, έχουμε απόλυτη ελευθεριά μεταμόρφωσης ακόμα και στις χειρότερες δυνατές συνθήκες. Το κλειδί αυτής της μεταμόρφωσης είναι η σκέψη. Ναι, το επίπεδο των ιδιαίτερων σκέψεων καθορίζει την υγεία μας, τις σχέσεις μας, την επιτυχία μας, την ευτυχία μας. Αυτό είναι κάτι που διαρκώς αποκαλύπτεται από τα μπεστ σελλερς της αυτοβοήθειας, ή από ταίνίες, ή από όποιων κάνει ψυχανάλυση...
Η σκέψεις μας είναι κύματα προβολής του εγώ στο σώμα μας, στους συναθρώπους μας, στους στόχους μας. Κάθε ενας από εμάς έχει άλλους στόχους, και η επίτευξή τους μας κάνει ευτυχείς. Αν σκέπτεσαι διαρκώς αρνητικά, προκαλείς μακροχρόνια καρκίνο στο σώμα σου, ή άλλες αρρώστιες που σήμερα διαρκώς αποκαλυπτονται οι συνέπειες της μοντέρνας ζωής στην υγεία όπως το στρες για παράδειγμα.
Αν αλλάξουμε τον τρόπο σκέψεις μας, θα εκπλαγούμε με το τι η ζωή μας θα μας φέρει. Το έχω κάνει πολλές φορές στην ζωή μου, και ανακάλυψα ότι πραγματικά το σύμπαν θα συνομωτήσει υπέρ της επιθυμίας με τρόπους που δεν φαντάζομαι...
Για παράδειγμα, μεγάλωσα δίπλα σε ενα δάσος της Γερμανίας, και στα 4 χρόνια μου μετακόμισα σε μια άθλια μολυσμένη μεγαλούπολη. Η αγάπη μου για την φύση, με έκανε πάντα να ονειρεύομαι μια κατοικία κοντά στην φύση, αλλά κοντά σε μια μεγαλουπολη που θα πρόσφερε μια κοινωνική ζωή και ευκαιρίες πνευματικής ανάπτυξης. Σήμερα ζω δίπλα σε ένα πάρκο, τα κολύμπρι πετάνε μέχρι το μπαλκόνι μου, είμαι σε μια μεγαλούπολη αλλά όχι μολυσμένη, και ζώ στην Βραζιλία, την πατρίδα του πνευματισμού...
Ποτέ δεν θα φανταζόμουν έτσι το σενάριο...Αλλάξτε σκέψεις. Πιστη, ελπίδα και αγάπη είναι όλα τα εφόδια που χρειαζόμαστε για να πετύχουμε την ευτυχία...
Τον πόλεμο αυτό τον ζόυμε διαρκώς, και συμμετέχουμε ενεργά. Φαινομενικά οι άνθρωποι απομακρύνονται από την εκκλησία, αλλά ουσιαστικά δεν είναι αυτό ένα στάδιο στην αναζήτηση της πραγματικής ουσίας? Η ορθόδοξη ή καθολική εκκλησία δεν μπορεί να επνεύσει τα ιδεώδη της σε κανέναν, όχι δίοτι λείπει η πνευματική υπόσταση, αλλά διότι έχει διαφθαρθεί από τον υλισμό. Και για αυτό κερδίζουν έδαφος οι διάφορες παραθρησκευτικές οργανώσεις, όπου οι άνθρωποι αναζητούν ελπίδα σε κάτι που εμφανίζεται πιο ειλικρινές.Η πίστις, η ελπίς, η αγάπη, και από τα τρια το σημαντικότερο είναι η αγάπη έγραψε ο Απ. Παυλος, και πραγματικά είναι στοιχεία στα οποία όλοι κατατρέχουμε στην δύσκολη στιγμή. Ακόμα και αν δεν πιστέυεις, επικαλείς τον θεό... Και μπορούμε να δουμε ότι ο απόλυτος υλισμός όταν επικράτησε σε κουμουνιστικά καθεστώτα, ήταν ουσιαστικά αναπόφευκτό να εκφραστεί ως απολυταρχικές διτατοριές, αποκόβωντας την επικοινωνία, επιδιώκντας να ελέγξει και να επιβαλει στους συνανθρώπους τις εγωϊστικές επιθυμίες μια ελιτ.Σήμερα οι άνθρωποι ζούμε μια επανάσταση επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης πρωτόγνωρη. Με αυτήν την συνθηκη δεν υπάρει άλλος τρόπος παρα η κατάρευση τέτοιων καθεστώντων, αλλά η παγίδα του υλισμού πήρε την έκφραση του καταναλωτισμού, που με την ακραία εγωϊστική μορφή αμερικάνικου στυλ, προκάλεσε συνέπειες και βλάβες σε συνειδήσεις και περιβάλλον, που γέννησε ρεύματα αντιστασης όπως η οικολογία που δεν είναι άλλο από την εξισσορόπηση της ανταλαγής ενέργειας. ¨Οτι κάνουμε επιστρέφει σε εμάς, είναι το νοήμα, και αυτό συμβαίνει ενεργιακά σε όλα τα επίπεδα...Είμαστε σε μια φάση που αλλάζουμε συνειδητότητα, αντιλαμβανόμαστε ότι ο παιδικός εγωίσμος της ανθρωπότητας, πρέπει να περάσει σε μια ωρίμανση, και σήμερα βιώνουμε αυτήν την εφηβεία, όπου μαθαίνουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας.
Είμαστε στην αναζήτηση της πραγματικής πνευματικής ουσίας και όχι στους τύπους. επικοινωνούμε με άλλες κουλτούρες άλλα πιστεύω και διαπιστώνουμε ότι αν στους τύπους φαίνονται ολότελα διαφορετικά, τα μυνήματα ουσιαστικά είναι τα ίδια. Κατακτώντας την πίστη, την ελπίδα και κυρίως την αγάπη, ισσοροπούμε το περιβάλλον μας, την ψυχική μας υπόσταση, την διάθεση για ζωή και πρόοδο.Ο υλισμός, δεν προωθεί την αγάπη, αλλά τον εγωϊσμό και οι ακόλουθοι του, υποφέρουν από ανισορροπίες στην υγέια (παχυσαρκεία), αδιαφορία για τους έξω από εμένα (έγκλήματα, βιασμοί, καταπάτηση των αλλων) και ψυχολογικά προβλήματα (κατάθλιψη, χωρισμοί, ασταθείς σχέσεις, ανικανοποίηση). Η εκφράσεις αυτών των προβλημάτων και των συνεπειών τους, γίνονται πιο έντονες σε περιόδους κρίσεων, όπως η αύξηση κρουσμάτων απελπισμένων ανέργων που η ζωή τους ήταν η καριέρα, και με την απώλεια της θέσης εργασίας αρπάζουν ένα όπλο και θερίζουν τον θάνατο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καταφύγιο, έχουν την αυταπάτη ότι η ζωή είναι μια εγγυηση, αλλά οι περίοδοι κρίσεως, είναι μια ευκαιρία αναδιοργάνωσης και αναθεώρησης.Ο υλισμος είναι καταδικασμένος διότι δεν μπορούμε να ζήσουμε ως σύνολο ώντας εγωϊστές, πρέπει να υπάρχει συνέργεια, μέσα από τον σεβασμό. Μόνο έτσι εξελισσόμαστε, δίοτι κανείς δεν μπορεί να εξελιχθεί απομονωμένος... Και η κρίση οικονομίκη ή άλλη αν αλλάξεις οπτική γωνία είναι μια ευκαιρία. Από την οικονομική κρίση του 70, όταν απολύθηκαν οι τεχνικοί προγραματισμού από τον στρατό στις ΗΠΑ, για να επιβιώσουν άρχισαν να σχεδιάζουν Η/Υ για οικιακή χρήση, και ξεκίνησε η θεμελίωση της επικοινωνιακή επανάσταση του σήμερα.
Η ζωή είναι διαρκής εναλλαγή και μάχη... αυτό την κάνει άλλωστε τόσο ωραία, η ποικιλομορφία της, οι τόσο διαφορετικές εμπειρίες που προσφέρει. Όμως δεν αντιλαμβανόμαστε τό πόσο εμείς ευθυνώμαστε για την ποιότητα της ζωης μας. Εμείς διαμορφώνουμε τις συνθήκες στις οποίες ζούμε, έχουμε απόλυτη ελευθεριά μεταμόρφωσης ακόμα και στις χειρότερες δυνατές συνθήκες. Το κλειδί αυτής της μεταμόρφωσης είναι η σκέψη. Ναι, το επίπεδο των ιδιαίτερων σκέψεων καθορίζει την υγεία μας, τις σχέσεις μας, την επιτυχία μας, την ευτυχία μας. Αυτό είναι κάτι που διαρκώς αποκαλύπτεται από τα μπεστ σελλερς της αυτοβοήθειας, ή από ταίνίες, ή από όποιων κάνει ψυχανάλυση...
Η σκέψεις μας είναι κύματα προβολής του εγώ στο σώμα μας, στους συναθρώπους μας, στους στόχους μας. Κάθε ενας από εμάς έχει άλλους στόχους, και η επίτευξή τους μας κάνει ευτυχείς. Αν σκέπτεσαι διαρκώς αρνητικά, προκαλείς μακροχρόνια καρκίνο στο σώμα σου, ή άλλες αρρώστιες που σήμερα διαρκώς αποκαλυπτονται οι συνέπειες της μοντέρνας ζωής στην υγεία όπως το στρες για παράδειγμα.
Αν αλλάξουμε τον τρόπο σκέψεις μας, θα εκπλαγούμε με το τι η ζωή μας θα μας φέρει. Το έχω κάνει πολλές φορές στην ζωή μου, και ανακάλυψα ότι πραγματικά το σύμπαν θα συνομωτήσει υπέρ της επιθυμίας με τρόπους που δεν φαντάζομαι...
Για παράδειγμα, μεγάλωσα δίπλα σε ενα δάσος της Γερμανίας, και στα 4 χρόνια μου μετακόμισα σε μια άθλια μολυσμένη μεγαλούπολη. Η αγάπη μου για την φύση, με έκανε πάντα να ονειρεύομαι μια κατοικία κοντά στην φύση, αλλά κοντά σε μια μεγαλουπολη που θα πρόσφερε μια κοινωνική ζωή και ευκαιρίες πνευματικής ανάπτυξης. Σήμερα ζω δίπλα σε ένα πάρκο, τα κολύμπρι πετάνε μέχρι το μπαλκόνι μου, είμαι σε μια μεγαλούπολη αλλά όχι μολυσμένη, και ζώ στην Βραζιλία, την πατρίδα του πνευματισμού...
Ποτέ δεν θα φανταζόμουν έτσι το σενάριο...Αλλάξτε σκέψεις. Πιστη, ελπίδα και αγάπη είναι όλα τα εφόδια που χρειαζόμαστε για να πετύχουμε την ευτυχία...
2 Comments:
μου έκανε πολύ καλό αυτό το ποστ!
υπέροχο!
!!!!
χρόνια πολλά αλχημιστή μας!
Ei, probatako,
na eisai kala, xaxa, den grafw poly, alla ayto htan empneysmeno...
Kai na skefteis oti shmera eimoyn se ena seminario, poy sto telos ena apo ta symperismta htan to poso oi skepseis mas, mas kathorzizoyn...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home