2007 7+2 εκτιμήσεις

Καρναβάλι, και είμαι εκτός κλίματος οπότε ώρα για μια ανασκόπηση...
Το 2007 λοιπόν μας πέρασε και τι μας έμεινε?
Πολύ δουλειά για άλλη μια χρονία
Αυτήν η χρονιά κάπως άοσμη μου φάνηκε, δεν ξέρω...
Αν πρέπει λοιπόν να απαριθμήσω τότε...
1. Συνεχίσουμε μαζί με τον Daniel στην ίδια συχνότητα, δίχως να έχει μειωθεί κάτι από τις πρώτες κιόλας μέρες. Πώς να μην μακαρίζω την τύχη μου όταν δεν μπορώ να με φανταστώ πως ήμουν πριν τον γνωρίσω? Τόσο αναπόσπαστο κομμάτι είναι πια της ζωής μου, που δεν μπορώ να σχεδίασω κάτι στο μέλλον, που να μην τον περιλαμβάνει, να μην τον ευχαριστεί. Και να σκεφτείς ότι όχι μόνο το 2007 αλλά και τα προηγουμενα χρόνια μόνο ροδοπέταλα δεν ήταν στρωμένος ο δρόμος μας? Αυτή η σχέση είναι η κοινή μας κατάκτησή, για την οποία είμαι πολύ περήφανος και ευτυχισμένος...ιεραρχικά λοιπον είναι το πρώτο που ταξινομώ.
2. Πάντως είναι μια χρονία για την οποία είμαι περήφανος για τα προσωπίκά μου επιτέυγματα...Από τον Μάϊο δεν τρώω πλεόν συνειδητά κρέας. Αλλά πιο εντυπωσιακό είναι ότι αυτή η σιωπηλή μου αλλαγή επέδρασε σε ανθρώπους του περιβάλλοντός μου, και βλέπω πόση επίδραση έχουν τελικά οι πράξεις μας στον περίγυρό μας... Η αλλαγή επέρχεται μέσα από μας.
3. Άρχισα και ολοκλήρωσα έναν χρόνο σοβαρής και τακτικής δουλείας μελέτης και πρακτικής στην επικοινωνία μέντιουμ στο κέντρο εσπίριτα. Έζησα περίεργα πράγματα, άφησα σκέψεις που δεν ήταν δικές μου να βγούν από μένα, οραματίστικα ένα από τα πιο όμορφα θεάματα(ή ιδεά να το πω?), ανακαλυπτω και τελειοποιώ τις ιδέες που είχα διαμορφώσει σχετικά με την μεταφυσική...
4. Κράτησα την υπόσχεσή μου και πήγα σε όλες τις τελετές της Ουμπάντα, δούλεψα αρκετά και πρόσφερα υποστήριξη στο κέντρο που είχε ανάγκη ανθρώπων, κέρδισα αρκετά από ότι κατάφερα να μάθω και εκεί...
5. Επιτέλους η αδελφή μου, ο πρώτος δικός μου άνθρωπος ήρθε να με δει στην πόλη μας. Ήταν για μένα ένα σημαντικό βήμα, το ηθελα κάποιος δικός μου να έρθει, να δει λίγο από την ζωή μου εδώ, να δείξω λίγο από τα τρομερά και φοβερά που βιώνω. Δεν ήταν όλο το ταξίδι ένα όνειρο, υπήρχαν στιγμές που ένιωσα κάπως δυσάρεστα σε αυτήν την συμβίωση, αλλά αυτό ήταν μόνο κομμάτια ασήμαντα. Είναι και αυτά τμημα μια διαδικασίας στην σχέση μας, το θέμα είναι τι το κάνουμε αυτό, έτσι? Και το ξέρω ότι αυτό θα προλειάνει το έδαφος και για τους γονείς μου...
6. Συμμετείχα στο πιο ωραίο παιδικό πάρτυ μέχρι σήμερα. Σε ένα ορφανοτροφείο, οι γονείς ενός μωρόυ 1 έτος οργάνωσαν ένα σωρό δραστηριοτητες, με τεράστια φουσκωτά παιχνίδια και ένα παιδικό πάρτυ με φαγητό και γλυκά και μουσική, στα οποία όλα τα παιδία του ιδρύματος συμμετέιχαν. Ήταν τρομερό όλο εκείνο που έβλεπες, στα παιδία αυτά, που όλα αυτά δεν ήταν η προτεραιότητα, αλλά η αναζήτηση μιας αγκαλίας και της προσοχής των μεγάλων σε αυτά, ήταν τρομερό η έλειψη αγάπης που την αναζητουσαν σε όλους μας.... Τελικά υιοθετήσαμε όλα τα παιδία που χρειάζονται ορθοδοντικής θεραπειας και αυτό το Σάββάτο ήταν όλη η ομάδα εκεί για την πρώτη επίσκεψη... 7. Κολύμπησα μαζί με θαλάσσιες χελώνες στο νησί του Fenrando de Noronha, και είδα δελφίνια από κοντά, σελάχια, απολαμβάνοντας το μαγικό νησί στην μέση του ωκεανού.

+1. μετανοιώνω για ένα πράγμα που δεν κατάφερα να πραγματοποιήσω αυτήν την χρόνια και που πολύ το ήθελα....
Να δώ την παράσταση του 2.
Μόλις σήμερα είδα για πρώτη φορά την σκηνή του τσιγάρου που τόσο καιρό έπαιζε στο μπλογκ... Κύματα ανατριχίλας με κατέκλισαν, το γιατί δεν ξέρω να σας πω...


¨ολο το παραπάνω το χρωστούσα στον φίλο Alex. Δεν πρόκειτε να το περάσω σε κανέναν διότι άργησα πολύ και νομίζω ότι δεν έχει πλέον νόημα. Άλλωστε αν έχει κανείς ανάγκη, κάνεις μόνος του μια ανασκόπηση και αξιολόγηση του παρελθόντος, δεν χρειάζεται την δική μου παρότρυνση...
Και τώρα ώρα να επανέλθουμε στον μόνο πραγματικό χρόνο, το παρόν...