In Athens for a week

In athens for a week, meetings freinds, family, working, and the best tasting greek food and visiting the new acropolis museum... Worth visiting...watch the videos especially the one regarding moving the artefacts... To my pleasnt syrprise one of the best oriental pastries of Thessaliniki opened a new unit in the center os Athens...

Σήμερα έκανα μια τρομερή ανακάλυψη που με χαροποίησε πάρα πολύ. Επιτέλους άνοιξε Χατζής στην Αθήνα, ένα πραγματικά μεγάλο βήμα στην πορεία προσέγγισης μεταξύ βορείου και νοτίου Ελλάδος… ε οι χαμουτζήδες τώρα μπορούμε να απολαύουμε τις θεϊκές γεύσης που μέχρι πριν μόλις 500 και κάτι χιλιόμετρα ήταν προσιτές.

Δεν ξέρω πόσες φορές στην διαδρομή του τρένου από την Θράκη έκανα την τρέλα για την μισή ώρα που το τρένο σταματούσε στον σταθμό της Θεσσαλονίκης, να κατεβαίνω, να παίρνω το λεωφορείο να κατεβαίνω στον κοντινότερο Χατζή, να αγοράζω ότι προλαβαίνω, σεκέρ παρέ, ταούκ γιοκτσούκ, δάχτυλα του πασά, Καζάν ντιπι, κτλ, να τρέχω και να αρπάζω το πρώτο λεωφορείο και να μπαίνω στο τρένο λεπτά πριν ξεκινήσει για Αθήνα. Και όλο αυτό το τρέξιμο, μόνο και μόνο για να φάμε οικογενειακώς στην πρωτεύουσα, ότι καλύτερο έχει να επιδείξει σε ανατολίτικες λιχουδιές ο Βορράς…

Αυτην την φορα δοκιμασα ενα νεο, μια κρεμα απο μαστιχα χιου, που με ξετρελανε...

Ναι βέβαια αυτή η κάθοδος των ζαχαροπλαστείων του Βορρά είχε αρχίσει πολλά χρόνια πριν, και όλα συγκεντρώνονταν στο Σύνταγμα. Έτσι μπορεί κανείς να βρε πλέον στην αττική τα τρομερά γεμιστά τσουρέκια του Τρελή, τρίγωνα πανοράματος κτλ, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη ο χατζής είναι το καλύτερο ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης… Το μόνο που ίσως με στεναχωρεί είναι ότι χάνω ένα κίνητρο και αρκετά ισχυρό για να ανεβαίνω στον Θερμαϊκό… από την άλλη βέβαια, που να έχω την δυνατότητα να το κάνω αυτό, τις λίγες μέρες της παραμονής μου στην Ελλάδα, προλαβαίνω να κάνω σχεδόν κανένα από τα μεγαλεπήβολα σχέδια μου, πολύ λιγότερο να ταξιδέψω…

Πάντως εντύπωση μου έκανε η τρομερή αύξηση των αυτοκινήτων στην Ελλάδα, όπου πλέον δεν διανοείσαι ούτε καν την πιθανότητα να βρεις παρκινγκ σε καμία περιοχή της Αθήνας…. Το μετρό  είναι η μόνη σωτήρια και οικονομική λύση…

Μια άλλη ευχάριστη αλλαγή ήταν η στοά στην Κλαυθμώνος που στο παρελθόν ήταν μια εγκαταλειμμένη άθλια και παρακμιακή τρύπα, και πλέον είναι πέρασμα, με ωραία μαγαζιά για καφέ και φαγητό…

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το μουσείο Ακρόπολης, το οποίο ήταν απλά υπέροχο, και σε αυτό θα πω ότι είναι εντυπωσιακό το έργο που έγινε ενώνοντας το σήμερα και το χθες , ενός μνημείου που το βλέπεις μπροστά σου, στο σύνολό του, αλλά και δομημένο με όλα τα διασωζόμενα τμήματα των διαζωμάτων. Ο τελευταίος όροφος είναι μια τρομερή σύλληψη  για την ένωση του μνημείου με τα διακοσμητικά του τμήματα μέσα στο μουσείο…

Μου θύμισε εκείνη την ταινία το μετέωρο βήμα του πελαργού του Αγγελόπουλου, όπου ο γαμπρός και η νύφη παντρεύονται εικονικά σε αντίθετες μεριές του ποταμού με τα 2 σόγια να παρευρίσκονται στην τελετή μεταξύ συνόρων ή σαν το θεατρικό του Μπεντ στην πιο ερωτική σκηνή του έργου όπου οι πρωταγωνιστές κάνουν νοητικό έρωτα 

Πολύ καλό και το ντοκιμαντέρ στην είσοδο σχετικά με την κατασκευή και μεταφορά των εκθεμάτων στο μουσείο. Μπορώ να πω ότι είναι πολύ καλή η τοποθεσία των καρυάτιδων με την εκλιπούσα να έντονα απούσα από τις αδερφές της…

Νομίζω ότι μπορεί να υπάρχουν πολλά μουσεία στον κόσμο, με πολλά εκθέματα, αλλά το μουσείο της Ακρόπολης είναι μοναδικό στον τρόπο που δένει τα εκθέματά του με τον φυσικό τους χώρο προέλευσης και τα προβάλει με τρόπο απλά μοναδικό… 


Υλικά:

    * 600 gr. Αλεύρι Ζαχαροπλαστικής
    * 350gr. Βούτυρο (Αγελαδινό)
    * 150 gr. Σιμιγδάλι (ψιλό)
    * 150 gr. Γάλα (Αγελαδινό)
    * 200 gr. Άχνη-Ζάχαρη
    * 2 gr.Μπέκιν
    * 5 Αυγά
    * Λίγα Φουντούκια

Υλικά για σιρόπι:

    * 2 κιλά Ζάχαρη
    * 2 κιλά Νερό
    * 200 gr. Γλυκόζη
    * ½ Φλιτζανάκι Χυμό Λεμόνι

Προετοιμασία:

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το γάλα, τα αυγά, το μπέκιν και την άχνη- ζάχαρη και τα ζεσταίνουμε ελαφρώς μέχρι να αφομοιωθούν καλά τα υλικά. Αφού κρυώσει το μίγμα, προσθέτουμε το βούτυρο και σιγά, σιγά βάζουμε το σιμιγδάλι και το αλεύρι ώσπου να γίνει σφιχτή η ζύμη.

Τοποθετούμε την ζύμη στο μπάγκο εργασίας πλάθοντας με τα χέρια, έπειτα το σχηματίζουμε σε μικρά μπαλάκια και τοποθετούμε στο ταψί μόλις τελειώσουμε με όλο το ζυμάρι, βάζουμε πάνω στα κομμάτια από ένα φουντούκι.

Έπειτα, σε προθερμασμένο φούρνο ψήνουμε στους 180 oC για 40-45 λεπτά περίπου.
Προετοιμασία για σιρόπι:

Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε το νερό, την ζάχαρη και την γλυκόζη βράζοντας σε σιγανή φωτιά. Μόλις το σιρόπι πάρει βράση ρίχνουμε το χυμό λεμονιού μέσα στη κατσαρόλα και ανακατεύουμε. Έπειτα το βράζουμε καλά μέχρι να δέσει.
Σιρόπιασμα:

Μόλις είναι έτοιμο το Σεκέρ Παρέ, το σιροπιάζουμε αμέσως με το ζεστό σιρόπι και το αφήνουμε να μουλιάσουν για αρετή ώρα.