H Καμαρα ήταν πτωχική

Συνδεσμος για ήχο/Para ouvir clica aqui


Η Έλλη Λαμπέτη διαβάζει Καβάφη, Διόνυσος 1983

Η κάμαρα ήταν πτωχική και πρόστυχη,
κρυμένη επάνω από την ύποπτη ταβέρνα.
Aπ’ το παράθυρο φαίνονταν το σοκάκι,
το ακάθαρτο και το στενό.
Aπό κάτω ήρχονταν η φωνές κάτι εργατών,
που έπαιζαν χαρτιά και που γλεντούσαν.
Κ’ εκεί στο λαϊκό, το ταπεινό κρεββάτι
είχα το σώμα του έρωτος,
είχα τα χείλητα ηδονικά και ρόδινα της μέθης
—τα ρόδινα μιας τέτοιας μέθης,
που και τώρα που γράφω,
έπειτ’ από τόσα χρόνια!,
μες στο μονήρες σπίτι μου, μεθώ ξανά.

A atriz Elli Lambeti esta lendo poesia de Kavafis em 1983

«Uma Noite»

O quarto era pobre e sórdido,
escondido por cima da taberna suspeita.
Da janela via-se a travessa, suja e apertada.
De baixovinham as vozes de alguns operários
que jogavam às cartas e faziam uma farra.
E aí, na cama modesta, para o povo,
tive o corpo do amor,
tive os deleitáveis lábios corados da embriaguez
-corados de uma embriaguez tal que,
mesmo agoraque escrevo, depois de tantos anos!,
na minha casa sozinha,
de novo me embriago.

La atriz Elli Lambeti esta lendo poesia del Kavafis en 1983.

UNA NOCHE
El cuarto era pobre y vulgar,
oculto en los altos de una taberna equívoca.
Desde la ventana se veía la calleja,
sucia y estrecha.
Desde abajollegaban las voces de algunos obrerosque jugaban a las cartas y que se divertían.
Y allí en la cama humilde, ordinaria
poseí el cuerpo del amor,
poseí los labios voluptuosos y rojos de la embriaguez
-rojos de tal embriaguez,
que también ahoracuando escribo,
¡después de tantos años!
,en mi casa solitaria,
me embriago nuevamente.

100 poemas de Kavafis estan disponiveis em espanhol aqui.