Why I like Mulholand Dr.
Ανακάλυψα βέβαια ότι πολύς ντόρος γίνεται ήδη εδώ και χρόνια γύρω από την ταινία, οπότε πιο πολύ παραπέμπω σε λεπτομέρειες σε πολύ ωραία διαμορφωμένες ιστοσελίδες με απίστευτη ειδίκευση πάνω στην ταινία... συγκεκριμένα προτείνω μια επίσκεψη στο
Mulholland Dr. Community net
Με 2 λόγια μια σύνοψη που με βρίσκει σύμφωνο είναι η κάτωθι:
Diane Selwyn is a struggling actress in Hollywood. She moved to L.A. from Deep River, Ontario after winning a Jitterbug competition that inspired her to become an actress.
We descend into the pillow at the start of the film from Diane Selwyn's point-of-view. From now, until the moment we see her wake from the bed, Diane is dreaming. She dreams that she is Betty, a fresh-faced actress arriving in Hollywood. She dreams that Rita stumbles into her apartment after an accident, having lost her memory. She dreams that she wows the various assembled showbiz people at her audition. The dream climaxes with the haunting Club Silencio, the disappearance of Betty, and the opening of the blue cube back at Havenhurst.
A knocking on the door awakes Diane from her bed, and she raises herself from her slumber to answer the door. The scenes that follow are intended to illustrate the breakdown of a relationship between Diane and Camilla and subsequent mental collapse of Diane. Tricky thing is that Lynch presents them to us in a non-linear style.
It's up to you to decide the chronological order of these scenes (help here), but the crux of this interpretation is that it is inferred that Diane hires a hitman to kill Camilla. So from this point of view, the flashbacks can be seen as Diane's attempt to justify the murder in her mind, and the dream as an attempt to re-live and re-imagine Diane's life since her arrival in L.A.
Τώρα θα μου πείτε γιατί μας τα λες όλα αυτά και δεν θα μπορώ να δω την ταινία... Βασικά χάρη σας κάνω, ένας τέτοιος μπούσουλας είναι μεγάλη υπόθεση! Γιατί αυτή η ταινία όσες φορές και να την δεις πάντα θα έχει κάτι καινούργιο να πει!
Δεν πρόκειται για μια συμβατική γραμμικής συνέχειας ταινία με αρχή μέση τέλος, αλλά δεν είναι μόνο αυτό... είναι μια ταινία που απευθύνεται στο υποσυνείδητο, στο όνειρο και την διαστρέβλωση της πραγματικότητας μέσω του Εγώ. Αυτή η ταινία δεν εξιστορεί μια ιστοριούλα, αλλά μια άλλη αντίληψη, που για να την κωδικοποιήσεις πρεπει να μετατραπείς σε ψυχολόγο αναλυτή...
Γεμάτη με συμβολισμολισμούς και μεταφορές , αλλά και πολλά καρφία για το πως λειτουργούν τα πράγματα στο Χολυγουντ (μήπως όμως είναι και το μόνο?), οι σχέσεις οι επιφανειακές, τα παιχνιδια εξουσίας...κτλ. Θεωρήθηκε μια καταγγελία του Λιντς για το χολύγουντ, αλλά εγώ θα μείνω σε αυτό που τελικά παίρνω από την ταινία...
Για μένα το πιο τρομερό στοιχείο ήταν το μπλε κουτί με το κλειδί. Πώς το κλειδί αντιπροσωπεύει την απώλεια της αθωότητας της Μπέτυ-Νταϊάν, σηματοδοτεί την εκπλήρωση της εντολής της και τατόχρονα το άνοιγμα του κουτίου από όπου βγαίνουν οι γονεϊκές φιγούρες ως τρομερές ερυνύες κατατρέχοντας την πρωταγωνίστρια με τις ενοχές της, οδηγώντας την στην αυτοκτονία..και είναι αυτοί οι σκοτεινοί άγγελοι ερυνύες που την οδηγούν στην ονειρική της άφιξης από τον καναδά στο Χόλυγουντ. Τι ανοίγει το κλειδί? ρωτά τον δολοφόνο... και όταν τελικά το τριγωνικό μπλε κλειδί που ποτέ δεν κρατά η Μπέτυ στο όνειρικό 1ο μέρος, το παραμύθι τελειώνει και προσγειωνόμαστε στην σκληρή πραγματικότητα...
Οι δε ερωτικές σκηνές μεταξύ των 2 πρωταγωνιστριών, έχουν μια μαγεία και μια γλυκήτητα στο 1ο μέρος, σαν απόλυτα φυσικό επακόλουθο της συνάντησής τους, ενώ στο 2ο πραγματικό κομμάτι ο έρωτας ως ανάμνηση ή αυνανισμός έχει πόνο, εξουσία και προδοσία ...
Ο Λιντς έκανε την απόλυτη ταινία πιστεύω, μια ταινία που δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα άλλο στον χώρο του. Ο κάθε ένας θα ερμηνεύσει με διαφορετικό τρόπο αυτό που θα δει. Αλλά πολλά μπορόυν να ειπωθούν καλύτερα να δείτε την ταινία (ελπίζω Πωλίνα να βοήθησα λίγο στην κατανόηση της) και για μεγαλύτερες απωρίες σας παραπέμπτω στα παρακάτω:
Links: A more cinematografic analisis
10 clues by David Lynch
Labels: cinema
2 Comments:
Αλοίμονο!παραπάνω απ'όσο περίμενα...Συμφωνώ απόλυτα με την ερωτική σκηνή....τέλεια σχεδιασμένη και στημένη δε σε ξενίζει καθόλου η εικόνα ...κάθε άλλο ήταν κάτι που περίμενες να δεις...το μπλε κουτί ήταν αυτό που με μπέρδεψε περισσότερο απ'όλα...δεν το είχα σκεφτεί έτσι...ίσως μια τρίτη και καλύτερη θα με βοηθήσει περισσότερο..το τι ήταν όνειρο και τι πραγματικότητα όμως...νομίζω ότι είναι στην οπτική γωνία του καθενός..
σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου
:)
Kala me xara to ekana, giati ayth h tainia exei poly pswmi. Opws eipes kai esy h ermhneia einai prwsopiki...ayth einia kai h mageia toy pragmatos..
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home