Tuesday, July 11, 2006

Μακρυά από τα πάτρια εδάφη

Γύρισα εδώ και 3 μέρες, το ταξίδι χάλια, μια ταλαιπωρία σκέτη και όπως ήταν αναμενόμενο έπεσα με τα μούτρα στην δουλεία...
αλλά ένα παράξενο πράγμα.... πολύ το χαίρομαι.... ακι ας πήζω..
Ίσως γιατί κάθε πρωϊνό μου ξύπνημα είναι με καλή παρεά και μετά το αναπολώ όλη την ημέρα και χαζογελάω μόνος μου από ευτυχία...

Labels:

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Μεταξύ μας, όλο αυτό το ονειρεμένο που μου διηγήθηκες δεν είναι και τόσο πήξιμο...και με τέτοια αγάπη. Φιλιά και να προσέχεις τον εαυτό σου και την αγάπη σου. :)

7/11/2006 4:57 PM  
Blogger alximist said...

Να είσαι καλά Κωνσταντίνα...ακριβώς αυτό το ονειρεμένο είναι που το κάνει το πήξμο ελαφρύ... δεν παραπονούμαι... σε φιλώ και τα ίδια ισχύεουν και για σας!!!

7/11/2006 6:09 PM  
Anonymous Anonymous said...

This comment has been removed by a blog administrator.

2/14/2007 10:43 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home