Monday, January 02, 2006

Umbanda

Όταν λοιπόν στις 29 Δεκεμβρίου γυρνούσα από την παραλία προς το ξενοδοχείο περπατώντας κατά μήκος της Κοπακαμπάνα, διαπίστωσα ότι η καθιερωμένη γιορτή στην Iemanjá μεταφέρθηκε από την 31 σε 2 μέρες πριν.


Τα τελευταία χρόνια εξ αιτίας της αθρόας προσέλευσης πλήθους για το θέαμα των φωτοβολίδων, η παράδοση που ήθελε τους πιστούς της Ουμπάντα να ρίχνουν αφιερώματα και να προσεύχονται στην αφρικανική Θεά της Θάλασσας είχε ατονήσει. Δεν υπήρχε αρκετός ζωτικός χώρος και οι πιστοί διασκορπίζονταν. Η μεταφορά λοιπόν της ημερομηνίας αποτέλεσε αίτημα των οργανώσεων της Θρησκείας και έγινε δεκτό από την Νομαρχία. Έτσι το απόγευμα, οι παραθεριστές έδωσαν την θέση τους στους λευκοντυμένους πιστούς, που σε ομάδες των οργανώσεών τους επιτέλεσαν τα θρησκευτικά καθήκοντα τους. Ήταν μια ανοιχτή γιορτή και μπορούσε ως παρατηρητής να λάβει μέρος ο καθένας.
Ίσως αυτά ακούγονται παράξενα στα αυτιά των Ελλήνων αλλά η Βραζιλία έχει θεσμοθετημένη και λειτουργική την αρχή της ανεξιθρησκίας. Η Umbanda είναι το αφρικανοβραζιλίανικο όνομα μιας θρησκείας μίγμα από διδασκαλίες του πνευματιστή Alan Kardec, καθολικισμού και παραδόσεων από τους αφρικανούς σκλάβους. Η πρακτική της Umbanda κατευθύνεται από έναν άνδρα ή γυναίκα που ονομάζεται "Pai (ή Mãe) de Santo" (πατέρας ή μητέρα του Αγίου), ή "Chefe de Terreiro" (Αφέντη της περιοχής), ένα μέντιουμ που δέχεται πνεύματα πεθαμένων τις "Entidades" (Οντότητες). Τέτοια πνεύματα μπορούν να είναι οι Caboclos (Ινδιάνοι), θρησκευτικές φιγούρες, ιατροί, αφρο-βραζιλιάνοι νέγροι "Pretos Velhos"(Μαύροι γέροι), ο "Pai Joaquim", ο "Pai Arruda", η "Tia Joana", κτλ. Αν η εκδήλωση είναι σε κλειστό χώρο ονομάζονται "Sessões" ενώ σε ανοιχτό χώρο όπως στην παραλία λέγονται Obrigações (Υποχρεώσεις). Η Umbanda αποκαλείται λάθος από ορισμένου ως " macumba " το οποίο αποτελεί τμήμα της μαύρης μαγείας. Η Umbandα αφορά λευκή μαγεία και τελετές με στόχο την υγεία, την βελτίωση της ζωής και την πράξη του καλού.
Οι λάτρεις χόρευαν στους ρυθμούς ενός ειδικού τύμπανου και εκστασιάζονταν με πούρα (?) και χορό. Ανάλογα με την στάση που έπαιρνε ο ενδιάμεσος (μέντιουμ) αναγνωρίζανε ποιο πνεύμα είχε εισέλθει μέσα τους. Είδα έναν νεαρό (μαθητευόμενο) να παίρνει σιγά σιγά την στάση ενός γέρου και μπορούσες να το δεις ότι ήταν αυθεντικό αυτό που του συνέβαινε.
Ορισμένοι από αυτούς δεχόντουσαν πνεύματα. Πιστοί και μη, κάνανε τεράστιες ουρές για να τους συμβουλευτούν και εκείνοι μετέφεραν μηνύματα. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που μετά από την σύντομη συνάντηση ήταν εμφανώς συγκινημένοι, ή και κλαίγανε. Πολλοί είχανε αναμμένα κεριά στην παραλία και ρίχνανε με προσευχές στην θάλασσα, λουλούδια λευκά προς τιμήν της Θεάς.
Πάντως δεν ήταν προσωπικά τόσο το όλο θέαμα που με άγγιξε, όσο η πολύ ενδιαφέρουσα πνευματική συζήτηση που έκανα με έναν ακόλουθο της Ουμπάντα. Ένας άνδρας κοντά στα 40αραντα, άρχισε να μου εξηγεί τα τεκταινόμενα και να απαντάει στις ερωτήσεις μου. Ο ίδιος ήταν μέντιουμ, δηλαδή δέχονταν πνεύματα. Μάλιστα προέρχονταν από μια 100% αυστηρή καθολική οικογένεια και στα 13 του, είχε την πρώτη πνευματιστική εμπειρία, η οποία ήταν καθοριστική για να διερευνήσει περισσότερο την ιδιότητά του ως ενδιάμεσος. Υπήρξε ιδιαίτερα εξομολογητικός και μου ανέφερε μια περιπέτεια βίαιη που έζησε και τον έφερε πολύ κοντά στον θάνατο. Στην ερώτησή μου γιατί του συνέβει, απάντησε ότι προσέλκυσε μια αρνητική ενέργεια (τους κακοποιούς) έχοντας τρομερά αρνητικά συναισθήματα μετά από μια ερωτική προδοσία. Ωστόσο την κρίσιμη ώρα που κρινόταν η ζωή του αιμόφυρτος, άκουσε μια φωνή και προσποιήθηκε τον πεθαμένο, μέχρι που οι εγκληματίες απομακρύνθηκαν. Τα αναφέρω όλα πολύ συνοπτικά, διότι υπήρχαν πολλές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Πάντως για άλλη μια φορά κάποιος μου επιβεβαιώνει ότι η Μπαϊά (Bahia) είναι ένα μέρος με τρομερό πνευματικό κραδασμό. Δεν μπορώ παρά να το επιβεβαιώσω πια στο τέλος του Φεβρουαρίου...όταν είναι να πάω εκεί.
Αντίθετα λοιπόν με ότι είχα κατά νου, αποδεικνύεται ότι η Βραζιλία είναι μια πολύ πνευματιστική χώρα με μεγάλες εκπλήξεις. 'Ίσως τελικά η πνευματική μου εξέλιξη με προετοιμάζει για μονοπάτια διαφορετικά από αυτά που φανταζόμουν....παραμένουμε λοιπόν ανοιχτοί στην κοσμική ενέργεια ....και το νέο έτος ίσως φέρει νέες συνειδητοποιήσεις ...ίδωμεν

Labels:

4 Comments:

Blogger Rodia said...

Καλά όλ' αυτά και πολύ ενδιαφέροντα, αλλά τα παιχνίδια με το θυμικό κρύβουν μεγάλους και άγνωστους κινδύνους. Καλό θα είναι να προσέχεις. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και δεν είναι μεγάλη η απόσταση απο την παράνοια.
Πρόσεχε, σε παρακαλώ..:-)

1/03/2006 9:06 PM  
Blogger alximist said...

Αγαπητή Ροδία,
είμαι γνώστης των κινδύνων και για μένα δεν αποτελούν παιχνίδια. Έχω πείρα στα θέματα και ξέρω να διακρίνω τον κίνδυνο. Δυστηχώς από τέτοιες καταστάσης μια πολύ καλή φίλη μιας περιόδου, μπήκε και βγήκε 3-4 φορές στα τρελάδικα της Αθήνας, και είμουν εγώ που την στήριξα για την δύσκολη περίοδο μετά. Όταν είχε βγει πρώτα η Σαηεντολογία, με τράβηξε μια άλλη φίλη και μέσα σε 3 λεπτά κατάφερα να ξεσκεπάσω όλη τους την απάτη και να τραβήξω την άλλη την ζουρλή έτοιμη ήταν να πέσει στα δίχτυα τους. Ωστόσο πρώτος θα συμφωνήσω μαζί σου πως δεν μπορείς να ανακατεύεσαι με αυτά με απερισκεψία. Ο δικός μου δρόμος μέχρι τώρα ήταν αποκλειστικά στην διαχείρηση της ενέργεια και την καλιέργειά της μεσω των κινέζικων τεχνικών, διαλογισμού και πραγμάτων που μπορώ να ελέγχο εγώ.
Ωστόσο βλέπω την Ουμπάντα με πολύ θετικό μάτι, γιατί οι άνθρωποι που μέχρι τώρα γνώρισα εδώ στην Βραζιλία, έχουν τα χαρακτηριστικά του ήρεμου και σε ισορροπια ανθρώπου, δεν προσυλητίζουν και κάνουν δίαλογο ώντας πολύ ανοιχτοί και αποκαλυπτικοί. Δεν νομίζω να δεχτώ να υπαχθώ σε κάποιο σχήμα δικό τους αλλά μου έρχονται πολλά σήματα σχετικά με την θρησκεία αυτή τελευτάια, και πάντα έδινα σημασία σε τέτοια σήματα. Σήμερα για παράδειγμα μαθαίνω από 3ους ότι ο Λογιστής μου είναι και αυτός στην Ουμπάντα, και μπορώ να σου πω ότι είναι ένας από τους πιο μεθοδικούς επαγγελματίες που έχω δει με΄χρι τώρα και ήρεμος ισορροπιμένος άνθρωπος... είμαι απλά ανοιχτός και ακολουθό το ρεύμα της ζωής όπου με πάει...

1/03/2006 11:07 PM  
Blogger dgalanis said...

καλή χρονιά κούκλε

1/04/2006 10:06 AM  
Blogger Rodia said...

Να σου πω.. και'γω πιστεύω ότι τα πράγματα έρχονται και μας βρίσκουν, αλλά σε μια παρόμοια περιπτωση θα ήμουν επιφυλακτική επειδή αυτό, μια αφιέρωση δλδ κάπου, δεν είναι απλώς "ένα πράγμα"..
Η ανεξαρτησία του πνεύματος, η συνειδητή άρνηση στο "να ανήκω κάπου", αυτό (γνώμη μου, ε) σημαίνει για μένα το άπαν! :-)

..διαφορετικά, πώς θα ήμουν ελεύθερη.. πώς θα μπορούσα να αμφισβητώ;..
(όσο ελεύθερος μπορεί να είναι κάποιος άνθρωπος)

1/04/2006 11:58 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home