Στερνό Αντίο στον Βαγγέλη

Κάποτε οι ήρωες ήταν με μπερές και πούρο στο στόμα, άλλωστε ήρωες του πολέμου, άλλωστε απλά διεύθυναν στρατούς σε σφαγές για την ικανοποίηση των μικρών τους εγώ...τα τελευταία χρόνια ήρωες είναι πιο καθημερινοί άνθρωποι που μάχονται σε έναν κόσμο λίγο αποχαυνωμένο... διεκδικώντας δικαιώματα λογικά που όμως δεν παραχωρούνται από την πλειοψηφία...και είναι ήρωες γιατί μάχονται ενάντια σε στερεότυπα και συνειδήσεις, μαλώνουν και με τους ομοϊδεάτες τους , και πρέπει να ξεπεράσουν όχι μόνο σε επίπεδο προσωπικό οικογενειακό αλλά και κοινωνικό εθνικό τα ίδια στερεότυπα και ρατσιστικές αντιλήψεις.
Σήμερα είδα τα μηνύματα μου και έλαβα 2 εμαιλ που ενημερώνουν σχετικά με την κηδεία του Βαγγέλη Γιαννέλου την Δευτέρα 22 Μαΐου, και ώρα 17:00μ.μ., στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.Δεν ξέρω τι συνέβη μάλλον ξαφνιάστηκα με τα νέα... και αν ήμουν Αθήνα θα πήγαινα.
Τον Βαγγέλη τον γνώρισα όταν ήμουν σε μια ευρωπαϊκή οργάνωση φοιτητών, ως μέλος της αντιρατσιστικής δράσης. Η αλήθεια είναι ότι τον είχα δει στην τηλεόραση αρχικά σε εκπομπή που παρακολούθησα μαζί με την μητέρα μου. Μου είχε κάνει καλή εντύπωση και σαν τον Βαλλιανάτο τότε αποτέλεσαν ένα πολύ θετικό πρότυπο στα μάτια μου. Εγώ και οι 2 Μαρίες, τον επισκεφτήκαμε στα τότε γραφεία της ΕΟΚ ΄στην Πατησίων, σε ένα μικρό ρετιρέ. Θυμάμαι ότι ήδη ετοιμαζόντουσαν για μετακόμιση σε άλλο μέρος, και εκείνος μας περιέγραφε τις δράσεις τους, από τις οποίες αυτό που συγκράτησα ήταν ένα πάρτι αποκριάτικο μεταξύ των μελών της ΕΟΚ. Μια Μαρία τον ρώτησε αν είχαν ντυθεί και εκείνος απάντησε ότι μόνο 1-2 άτομα ντύθηκαν γυναικεία και οι άλλοι μάλλον αρρενωπές εκδοχές... Στο τέλος εκείνης της συνάντησης οι Μαρίες αν θυμάμαι καλά σχολίασαν θετικά το ότι ήταν αρρενωπός και όχι το κλασσικό στερεότυπο...
Από τότε συναντηθήκαμε πολλές φορές στα πλαίσια αντιρατσιστικών και νεολαιίστικων δράσεων, πολλές φορές στα πλαίσια της Γραμματεία νέας γενιάς. Ο Βαγγέλης ήταν πολύ δραστήριος, έτρεχε για όλους όχι μόνο τους ομοφυλόφιλους!Σε συζήτησή μας μου είχε πει πόσο είχε πληγωθεί και πειραχτεί όταν έτρεχε για εκδήλωση που αφορούσε τους τσιγγάνους, και ο τότε πρόεδρος των τσιγγάνων με έπαρση στο μικρόφωνο έλεγε ότι οι τσιγγάνοι είναι περήφανοι και δεν είναι πούστηδες! και ο Βαγγέλης δίπλα...όμως μετά το δούλεψε μέσα του και είπε ότι ρατσισμός υπάρχει και σε αυτούς που τον πολεμούν, και αυτός παλεύει με αρχές του. Ίσως διαστρεβλώνω κάποια σημαία μετά το πέρασμα τόσων χρόνων στα λόγια του, αλλά αυτό ανακαλέι η μνήμη μου. Εγώ πάντα εκτιμούσα τον Βαγγέλη ακόμα και όταν άκουγα τα χειρότερα για το πρόσωπό του. Ξέρω ότι η κοινότητα των γκέι είναι τρομερά διασπασμένη και όπως και σε άλλους τομείς αυτό που έχει σημασία είναι η προβολή του ενός ή του άλλου, και έτσι όπως έρχονται τα διάφορα Εγώ και συγκρούονται το ένα το άλλο βγαίνουν οι διάφορες κακίες...Νομίζω ότι 18 χρόνια στο κουρμπέτι ο Βαγγέλης είδε πολλά ωρίμασε και ίσως έκανε πράγματα που άλλοι δεν εκτιμούσαν, όμως η εντύπωσή μου ήταν ότι ήταν οργανωτικός και δεν χάριζε κάστανα...Στις συνελεύσεις πολλές φορές τον είδα να δέχεται επιθέσεις και να τις αποκρούει, και δεν νομίζω ότι τα επιχειρήματά του ήταν παράλογα. Πιστεύω ότι στο τέλος είχε κουραστεί αλλά το σαράκι της εμπόλεμης δράσης δεν τον άφηνε. Πρόσφατα άκουσα ότι υιοθετούσε απόψεις και θρησκευτικές πεποιθήσεις του 12θεου, κάτι που προκαλούσε μειδιάματα και σχόλια από άλλους "συναγωνιστές". Αν ήταν στην Βραζιλία δεν θα αποτελούσε καν είδηση...Θυμάμαι επίσης μια βράδια στον Λυκαβηττό και σε ένα εστιατόριο με φαγοπότι, εγώ να χορεύω ζεϊμπέκικο και μετά αυτός να γονατίζει και να χτυπάει παλαμάκια...Στην δε ιστοσελίδα του πολλές φορές δεχόταν επιθέσεις από διάφορους, μα ένα θα ήθελα να τους πω, δεν θα μπορούσαν απλά να διοχετεύσουν την ενέργειά τους σε μια δράση...Αν ρε φίλε μπορείς να κάνεις κάτι καλύτερο, δράσε! Αλλά η κριτική του ανώνυμου που δεν εκτίθεται είναι εύκολη και ανώδυνη...Ο Βαγγέλης είχε αρχίδια και σίγουρα η απώλειά του θα γίνει αισθητή στο (ας ελπίσουμε ότι υπάρχει) κίνημα ομοφυλοφίλων Ελλάδας.
Φαντάζομαι ότι δεν είναι από τις ειδήσεις που θα μονοπωλήσουν τα μιντια (τουλάχιστον θα γλιτώσει από αυτό!) και ποιος ξέρει πόσες κυράτσες μπορεί και να ξεφυσίξουν με ανακούφιση στο άκουσμα της είδησης η και να κάνουν τον σταυρό τους... Όμως Βαγγέλη, νομίζω ότι επιτέλεσες τον σκοπό σου σε αυτήν την ζωή, και σίγουρα έφυγες νωρίς για τα γήινα σημερινά δεδομένα, αλλά έφυγες πλήρης και ώριμος, γεμάτος εμπειρίες....Ποιος ξέρει μπορεί και να σε ξαναδώ σε μιαν άλλη ζωή...καλή ξεκούραση σου εύχομαι και προετοιμασία για το επόμενο ξεκίνημα