Friday, March 03, 2006

Ολοκληρωτικός συγκερασμός


Μην τρομάξεις απ' τον δυνατό πόνο του αρχικού πάθους. δεν είναι τραύμα, ούτε δάγκωμα. Ακόμα και αν υπάρχει πληγή, δεν είναι κάτι πολύ φοβερό, αλλά μοιάζει με μπόλιασμα, όταν η ένωση γίνεται με ενάρετο ταίρι. Με τραυματισμό αρχίζει και η κύηση, αφού δεν νοείται συνουσία χωρίς να υποφέρουν και οι δύο. Έτσι και τα μαθήματα δυσαρεστούν τα παιδιά και η φιλοσοφία τους σπουδαστές της, στην αρχή τψν μαθημάτων. Όμως ο πόνος δεν διαρκεί επ' άπειρον. Το ίδιο συμβαίνει με τους εραστές. Η αγάπη προκαλεί κάποια αναταραχή στην αρχή, όπως αναμυγνύονται δύο υγρά, αλλά καταλαγιάζει, καθαρίζει και προκαλεί ένα θαυμαστό σταθερό αποτέλεσμα. Αυτή η προσαρμογή των ερωτευμένων είναι εκείνο που οι σοφοί ονομάζουν "ολοκληρωτικό συγκερασμό"....

από το ερωτικό του Πλούταρχου που διαβάζω τώρα.
Ναι είναι γλυκό και εθιστικό το πρώτο δάγκωμα του έρωτα, και από την παραζάλη χάνεσαι...και ο πόνος υπάρχει, και ο συναισθηματικός και του παρθένου σώματος και της ψυχής... αλλά ναι αρκεί να το τολμήσεις... και χάνεις πια το μέτρο...πετάς , περπατάς και δεν ακουμπάς την γη... Όμως κάθε τι έχει τον κύκλο του... μετά τα πρώτα σκιρτήματα, τις λάθος επιλογές, την επούλωση των πληγών, όταν πια χορτάζεις από τις εναλλαγές συντρόφων, τότε όταν έρχεται η αγάπη είναι το καλύτερο... όταν καταλαγίαζουν τα υγρά, και ανακατεύονται και χάνεται η ατομικότητα τους για να μετρατραπούν σε μίγμα αγάπης. Πόσοι μπορούν να φτάσουν τόσο ψηλά σήμερα? Πόσοι αφόυ φτάσουν κατορθώνουν να κρατηθόυν εκεί? Μακάρι να αντέξουμε μικρέ μου, και να επιβιώσουμε τις αντιξοότητες ...

Αγόρασα από το ιντερνετ μια ντουζίνα βιβλία, τα οποία μου έφερε φίλος που ήρθε από την Ελλάδα...Κρίμα που δεν μπορώ να σταματήσω όλες τις καθημερινές αηδίες και να αφοσιωθώ μόνο στο δίαβασμα. Έχω απαγορέψει την εγκατάσταση καλωδιακής τηλεόρασης, θέλω πίσω τον χρόνο μου. Και πάλι όμως δεν έχω χρόνο να κάνω όλα εκείνα που θα ήθελα... καθημερινή πρακτικη στο Ται τσι, Τσι κουγκ, μελέτη κινέζικων, να οργανώσω τον υπολογιστή μου, να γράψω κάτι μουσικές...
Ευτυχώς βιώνω τον ονοκληρωτικό συγκερασμό...
οπότε σταμάτα την γκρίνια εαυτέ μου!



Labels: