Friday, January 27, 2006

Αναμονή

Είναι μια εβδομάδα σήμερα που έφυγες. Το σπίτι είναι γεμάτο με την απουσία σου. Για να μην το σκέφοτμαι, τρέχω με τις δουλείες. Δόξα το θεό έχω πολλά να ρυθμίσω, να συντονίσω, να κυνηγίσω, να ρωτήσω...οι ώρες περνούν. Το σκοτάδι πέφτει, το γραφείο κλείνει και να ΄μαι πάλι στο σπίτι το τεράστιο, μόνος. Δεν έχω παράπονο, μου τηλεφωνάς, με ρωτάς, σου απαντώ, μετά σου γράφω στο εμαιλ, για να ξέρεις, ότι δεν κάθομαι, ότι τρέχω για ότι μου ζητήσεις, ότι θυμηθείς, γιατί θέλω να σε ευχαριστήσω, γιατί από όλους εσύ πιότερο το αξίζεις να σε ευχαριστήσω. Αυτό που μου αρεσει πιο πολύ να ακούω όταν μο μιλάς είναι το "estou com mu lipis". Χθές όμως περίμενα, αλλά είχε βλάβη το τηλέφωνο, δεν τα καταφέραμε. Και σήμερα δεν συντονιστήκαμε καλά, με πήρες στο γραφείο μόλις έφυγα, σου έγραψα που πάω και δεν με πήρες, δεν θα με δίαβασες, μου άφησες μύνημα στον τηλεφωνητή, και έτσι σε ακούω, και σε ακουει και το θλιμένο σπίτι μας, και μετά σιωπή...μεγάλη σιωπή, επαναλαμβάνω, η φωνή σου γεμίζει τον χώρο, τα λόγια είναι μικρές σταγόνες παρηγορίας Μείνανε λίγες μέρες μου λές και το μύνημα τελειώνει... Σαν όταν ήμουν στρατιώτης μετράω πάλι άνάποδα, ας είναι αρκεί να μου έρθεις και να είσαι καλά.
Σαν πιστό σκυλί, εδώ θα σε περιμένω, θα στηθώ στο αεροδρόμιο, ξάχνωντάς σε στα πλήθη των άρτι αφιχθέντων.... με έναν κίτρινο λουλούδι όπως την τελευταία φορά...

Labels:

9 Comments:

Blogger amvro said...

απελευθερώνουν όλη την ένταση της στιγμής τα λουλούδια στα αεροδρόμια.

1/27/2006 9:04 AM  
Blogger Roman said...

aww bless

1/27/2006 10:39 AM  
Blogger greekgaylolita said...

Μην ανυσηχείς
Η κλεψύδρα σχεδόν άδειασε
Έφτασε η ώρα..

1/27/2006 1:09 PM  
Blogger alximist said...

Ορλάντο μου, έχει να κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι σου. Για μένα αυτά τα κριτήρια που αραδίαζεις δεν πιάνουν μία. Εδώ τα βρόντηξα όλα για να ακολουθήσω την καρδία. Και ναι δεν βγήκα χαμένος. Μήνες ήμουν σαν το πιστό σκυλί, όχι 10 μερούλες...μόνο που είμαι πιστός γιατι δεν περνάει από το μυαλό μου κάτι πέρα από αυτόν...και αυτό είναι συναισθηματική ωριμοτητα που δύσκολα ένας ομοφυλόφιλος αποκτά σήμερα. Η κάθε ηλικία έχει και διαφορετικές ανάγκες, όπως και ο καθένας μας διαφέρει σε αυτό που αναζητάει...
Οπότε ναι, η άμμος πέφτει γρήγορα, το αύριο είναι μια ανάσα μακρυά.
George μου, εννοείται!!! Μην επαναλαμβανόμαστε...Αν και αυτή η gay lolita πολύ μe σκανδαλίζει...σώνει και καλά οφθαλμόλουτρα..
Κοκοβίε μου, η αναμονή στην πόρτα του αεροδρομίου είναι γλυκεία. Εσυ ξέρεις, το ζεις...
Αμβρόσιος: το κίτρινο είναι κομμάτι από την ιστορία μας. στο Αεροδρόμιο θα είμαι σεμνός ένα διακριτικό άνθος, αυτός θα κατάλάβει, μετά στο σπίτι θα του δώσω να μυρίσει ένα άλλο άνθος έτοιμο να ανθίσει μόνο για αυτόν ;-P

1/27/2006 8:08 PM  
Blogger Rodia said...

Αυτό το "σαν το πιστό σκυλί" μπορώ να το καταλάβω όταν ένιωθα σαν "ψιχουλάκι στην τσέπη του"..
..τρυφερό μου ζουζουνάκι..
(να είσαι ευτυχισμένο)

:-)

1/28/2006 3:12 AM  
Blogger alximist said...

και μια και μιλάμε για σκυλί, είναι μια καλή εισαγωγή για το νέο κινέζικο έτος.
Ευχαριτώ Ροδιά μου!

1/28/2006 10:12 AM  
Blogger Anilikos said...

Μετά από διευκρινίσεις και εγχειρίδια χρήσης...
Καλώς να τον δεχτείς βρε!

1/28/2006 5:40 PM  
Blogger alximist said...

Α, δεν μπορώ να πω, εγώ μια χαρα τον δέχτηκα (με μια καθυστέρηση 5 ωρών) Κουρέλι έφτασε...
Ευτυχώς το ιντερνετ εδώ είναι εκσυγχρονισμένο, έβλεπα την ώρα στην ιστοσελίδα του αεροδρομίου...που στην ελλάδα τέτοιες χλίδες!!

1/30/2006 12:42 PM  
Anonymous Anonymous said...

This comment has been removed by a blog administrator.

3/01/2007 6:49 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home